Kάποτε, πριν από χρόνια είχα κάνει ένα ποστ για την Δανία και είχα περιλάβει την φράση "Vi er røde vi er hvide" (είμαστε κόκκινοι, είμαστε λευκοί) στο κείμενο.
Κατόπιν, διάφοροι πικραμένοι από Δανία μέχρι Σουηδία και Nορβηγία και Iσλανδία έπεφταν στο ιστολόγιο μου για να βρουν τους στίχους του ομώνυμου τραγουδιού. Επειδή τόσο η εθνική ομάδα της Δανίας όσο και η Ισλανδία μου είναι συμπαθείς, έκανα κάποιο άλλο ποστ όπου παράθετα τόσο τους στίχους όσο και το εν λόγω άσμα.
Έτσι όποτε έπαιζε η Δανία διάφοροι Σκανδιναβοί και άλλοι Eυρωπαίοι που έψαχναν τα lyrics του εν λόγω άσματος έπεφταν στο παρόν ιστολόγιο.
Xθες ως γνωστόν, η αγαπημένη μας Δανία έχασε από την εκπληκτικά καλή Iαπωνία δίκαια και καθαρά με 3-1 και αποκλείστηκε από την συνέχεια του Mουντιάλ.
Όμως αυτή την φορά, εκτός από τους συνήθεις υπόπτους Σκανδιναβούς εβρέθη Έλλην που έψαχνε επακριβώς την φράση "We are rode lyrics" στα Aγγλοδανικά.
Oυάου. Προς τιμήν του Έλληνος που αποδεικνύει την ολοένα μεγαλύτερη διείσδυση της εθνικής Δανίας στο διεθνές φίλαθλο κοινό, αλλά και για να πούμε ένα μπράβο για την προσπάθεια της ομάδας του Όλσεν, παραθέτω το γνήσιο βίδεο κλιπ του "Vi Er Røde Vi Er Hvide" που γυρίστηκε επ' ευκαιρία της πρόκρισης της Δανίας στο παγκόσμιο κύπελλο του Mεξικού το 1986!
Σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο, αλλά περισσότερο στον ομφαλό του σύμπαντος λόγω των εγγενών στρεβλώσεων της Ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, όλο και περισσότεροι άνθρωποι της μεσαίας τάξης, διαπιστώνουν ότι βρίσκονται σε μία άουτομπαν προς την μετατροπή τους σε μεσαιωνικούς δουλοπάροικους ή Ρωμαίους πληβείους.
Αυτή η διαδικασία οφείλεται στην κρίση που έχει δημιουργήσει η ίδια η φύση του καπιταλισμού, που ταυτίζεται με αυτή μιας εντυπωσιακής σαπουνόφουσκας. Φουσκώνει, φουσκώνει, φουσκώνει, σκάει, ένδεια και δυστυχία σε εκατομμύρια και φτου κι απ την αρχή φουσκώνει νέα φούσκα γυαλιστερή, ελπιδοφόρα και ατρόμητη.
Στην όλη διαδικασία του φαύλου κύκλου βοηθάει το γεγονός ότι η οικονομία καζίνο των παραγώγων και όχι η πραγματική οικονομία της παραγωγής, έχει αυτή την στιγμή το πάνω χέρι.
Επίσης η παγκοσμιοποίηση έχει βάλει το χεράκι της στην δυνητική εργασιακή Κινεζοποίηση του συνόλου της μεσαίας τάξης. Όπως είναι γνωστό από την φυσική του δημοτικού, σε συγκοινωνούντα δοχεία δεν είναι δυνατόν να παρατηρούνται διαφορετικές στάθμες του περιεχόμενου υγρού. Και αν υπάρχει διαφορά στάθμης εξισορροπείται. Συνεπώς η μεσαία τάξη του ανεπτυγμένου κόσμου, μόνο μείωση του βιοτικού της επιπέδου μπορεί να περιμένει και τίποτε άλλο.
Για να μην φωνάζει όμως το θύμα, είναι απαραίτητη η νάρκωση του και στην συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, αυτή επιτυγχάνεται μέσω των ΜΜΕ και των παντός είδους θεαμάτων. Έτσι παράλληλα με την πρώτη νίκη της Ελλάδας στην τελική φάση Μουντιάλ περνάνε κάτι απίστευτα μέτρα, που φαντάζομαι αν περνάγανε χειμώνα χωρίς μουντιάλ θα προξενούσαν πολύ μεγαλύτερη δυσφορία. (Αν και για την φραπεδοφάρα μας δεν παίρνω όρκο).
Όμως τι γίνεται αν μια υποψήφια προς κινεζοποίηση χώρα δεν συμμετέχει στο Μουντιάλ; Σαν την Σουηδία π.χ. που το ταλέντο του Ιμπραήμοβιτς δεν έφτασε για να προσπεράσει την Δανία και την Πορτογαλία;
Ε, τότε ρίχνεις τους γάμους της πριγκηπίσσης Βικτορίας (με το θρυλικό σαγόνι – αξίνα) με την βλαχάρα τον γυμναστή της και μεταδίδεις με τις ώρες μέχρι και το τι σόι γέμιση θα έχουν τα επιδόρπια των καλεσμένων.
Φρίκη, φρίκη ανείπωτη δι έναν ευαίσθητον θολοκουλτουριάρην σαν εμένα. Μιλάμε πέρα από το τηλεοπτικό θέαμα, αυτό που κόντεψε να με τεζάρει, ήταν το μέηλ που έλαβα από την Σουηδική κρατική τηλεόραση ώστε να μου το υπενθυμίσουν, μη τυχόν και χάσω το μέγα γεγονός!
Δε λέω, οι Μπερναντότ είναι και δημοφιλείς και έχουν χειριστεί το θέμα καλά, γι αυτό άλλωστε διατηρούν τον θρόνο τους, αλλά έλεος βρε παιδί μου. Συντάσσομαι με τον Lars Ohly τον αρχηγό του αριστερού κόμματος που δήλωσε ότι δεν πατάει στον γάμο. Πα πα πα…
Λοιπόν, πάρτε το χαμπάρι. Άρτος τέλος, μόνο θεάματα.
Μην λησμονήσετε να πάρετε ένα iPad πριν τα εισοδήματα σας φτάσουν το επίπεδο των δύσμοιρων σκλάβων που τα συναρμολογούν.
Σε ζωντανή μετάδοση περήφανα αράουτ, ή κοινωνικές εκδηλώσεις γκλαμουράτων κουράδων τυλιγμένων με χρυσόχαρτο.
Το Χέλλας (Τσοκ μπουγιούκ Γιουνάν Μπεηλίκ) είναι μια χώρα πάρα, μα πάρα πολύ λαρτζ. Κατοικείται από άτριχους χιμπατζήδες, όπως όλα τα κράτη που σχηματίζουν οι άτριχοι χιμπατζήδες σε αυτόν τον πλανήτη τραβώντας γραμμές στην άμμο, αλλά αυτοί οι χιμπατζήδες νομίζουν ότι είναι κάτι σούπερ ντούπερ σπέσιαλ.
Και αν δεν είναι οι ίδιοι σούπερ ντούπερ σπέσιαλ ρε φίλε, ήταν κάτι προπαππούδες που φτιάξαν την Ακρόπολη, απέδειξαν το Πυθαγόρειο θεώρημα, και υπολόγισαν την περιφέρεια της γης μετρώντας τις σκιές οβελίσκων στην Αίγυπτο (Ερατοσθένης), ή στον γαλαξία της Ανδρομέδας (2.500.000 έτη φωτός από δώθε) που να θυμάμαι τώρα τελειώνει και ο φραπές.
Μάαααααναααα!!!!!! ΚΑΦΕ!!!!
Οπότε σαν δις –δις- δις και βάλε έγγονα των έτσι, δεν είναι και αυτοί σούπερ τέτοιοι; Έτσι δεν είναι τζάνε μου, ψυχή τση ψυχής μου, μάτια των ματιών μου μάτια, αυτιά των αυτιών μου αυτιά, μπουγαρίνι των μπουγαρινίων μου μπουγαρίνι;
Εμ, έλα γεια σου.
Σε αυτή την χώρα λοιπόν, τα Χελλένικ καμάκι βλαχοαγγλικά της Καραμανλάρας περνιόνται για πανεπιστημιακού επιπέδου Αγγλικά, οι Ελληνικούρες του Γιωργάκη για Ελληνικά, οι τσουραπομοντέλες wanna be μοντέλες για τοπ μόντελς και ο Βύντρα για ποδοσφαιριστής παγκοσμίου κλάσεως. (V for Vyntra ρε μαδαφούκα!!!).
Α ναι. Και η εθνική Ελλάδος που πήρε το πρωτάθλημα Ευρώπης στο ποδόσφαιρο το 2004, θεωρείται εν έτει 2010 ακόμα πρωταθλήτρια Ευρώπης και ας έχει μεσολαβήσει το Euro 2008 με πρωταθλήτρια Ευρώπης την Ισπανία. Φαντάζομαι ότι η Ουρουγουάη που πήρε το μουντιάλ το 1930 (και το 1950) λογίζεται ακόμα για πρωταθλήτρια κόσμου στις πικραμένες καρδιές των απανταχού της γης Ελλήνων. (Κλαψ, ακούω Μόντεβιντεο και κάτι σπάει μέσα μου).
Συνεπώς είμεθα ένα έθνος μάλλον αμετροεπές και φαφλατάδικον. Κάτι που γίνεται επώδυνα προφανές, όταν οι πολιτικοί άνδρες και γυναίκαι μας συλλαμβάνονται με την βρωμοχερούκλα τους στο βάζο με το γλυκό μελιτζανάκι.
Τότε, με τα σορόπια να τρέχουν ακόμα από την χερούκλαν των, ανακοινώνουν ότι αναλαμβάνουν ευθαρσώς και με σθένος που πρέπει σε έναν Λεωνίδα, σε έναν Νικηταρά, σε έναν Καραγκούνη που βουτά μέσα στην περιοχή, την «Πολιτική Ευθύνη».
Ρε πατριώτ’ τι στον πατρογονικόν Ήφαιστον τον κούτσαβλον είναι αυτή η «Πολιτική Ευθύνη» και σε τι διαφέρει από την σκέτη ευθύνη;
Η απάντηση φαίνεται στην παρακάτω εικόναν:
Και για όσους δεν είναι Κινέζοι και δεν μπορούν να δουν χίλιες λέξεις σε μια εικόνα, αυτή σημαίνει: «Ναι ρε δίποδες καβαλίνες, έκλεψα, καταχράστηκα, έφαγα το δημόσιο χρήμα με τα κολλητάρια μου, έκανα την Ελλάδα μπουρδέλο και με πιάσατε στα πράσα. Ε, λοιπόν και εγώ σας γράφω στα αρχίδια μου και σας καλώ να μου τα κλάσετε, δηλαδή αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη!».
Με τις υγείες μας.
Α και μια και παίζει μουντιάλ. Η Ελλάδα στην τρέχουσα περίοδο είναι για να περνά τα προκριματικά και να παίζει μέχρι τους ομίλους μεγάλων διοργανώσεων. Για να άξιζε για παραπάνω, θα έπρεπε οι Καραγκουνοχαριστέες να παίζουν στην Μπαρτσελόνα και την Τσέλσι και όχι εκεί που παίζουν, καθώς επίσης η ΑΕΚ και ο Άρης π.χ. να μην κατεβάζουν 11αδα με 10 ξένους. Μην τρελαθούμε κιόλας. Και μην λησμονούμε ότι πριν το 2004 έστω τους ομίλους των τελικών των μεγάλων διοργανώσεων τους βλέπαμε με το κιάλι, μια φορά κάθε του Αγίου Πούτσου (1980, 1994).
Αν στα επόμενα 2 παιχνίδια βάλουμε ένα γκολ και πάρουμε έναν βαθμό θα είμαι σούπερ ευχαριστημένος σαν τον Παναγούλια από κάτω:
Η θρησκεία είναι το όπιο των λαών. Ο λαός είναι το όπιο της θρησκείας. Το όπιο είναι η θρησκεία του λαού.
Αυτές τις εκδοχές της γνωστής Μαρξιστικής ρήσης, τις θυμάμαι γραμμένες κάπου σε κάποιο σχεδιαστήριο του κτηρίου Γκίνη. Και οι τρεις βγάζουν νόημα, παρ’ όλο που η δεύτερη και η τρίτη μπήκαν στο μίξερ και το αποτέλεσμα ήταν ότι κάτσει. Κάτι σαν τα κατακρεουργημένα αρχαία ρητά στο ποστ για την ώρα της μίζας 2010.
Βέβαια αν στη θέση του οπίου βάλουμε την μπάλα (και μάλιστα την μπάλα… μπάλας) ήτοι «Η μπάλα είναι η θρησκεία του λαού» λαμβάνουμε μία ακόμα αληθή πρόταση.
Πόσω μάλλον στην τωρινή συγκυρία, όπου κάποιοι γνωστοί – άγνωστοι αναμένουν από τους οικονομικά ανίσχυρους και τους ηλικιωμένους, να πράξουν χαρακίριον, διότι η ύπαρξή τους χαλεί το δεκόρ δια τον καφέν λάτεν των κυρίαρχων του σύμπανδος, κατόχων πλείστων στρεμμάτων σπαρμένων με ραδίκια. (Μέχρι την στιγμή που οι άρχοντες του σύμπανδος αρχίσουν να τα μετρούν ανάποδα. Τστστς τι καλαμοκαβαλημένοι μα τον Ήφαιστον τον κούτσαβλον).
Μουντιάλ λοιπόν. Ο θρύλος λέει ότι τον ΙσπανιΖμόν αυτόν τον καθιέρωσε ο Ζαν Διακοζάν περιγράφοντας το παγκόσμιο κύπελλο του Μεξικού το 1970. Φαντάζομαι ότι αν το παγκόσμιον κύπελλον είχε γίνει στην Ινγκλατέρα το 1970 αντί το 1966, θα είχε καθιερωθεί ο όρος «Ουόρλδ Καπ» στην Νεοελλαδεζιακήν, κάτι που θα μας έφερνε ακόμη εγγύτερα εις τους Αγγλόπληκτους Κυπρίους αδελφούς μας. (Όχι ότι η Αγγλοπληξία είναι κάτι απαραίτητα κακό. Το Κυπριακό κράτος είναι απείρως πιο καλά οργανωμένο από αυτό της Ελλάδας. Μάλιστα υπάρχουν και Ελληνόφωνοι κανονισμοί, που είναι εκδόσεις μόνο Κυπριακών και όχι Ελληνικών υπηρεσιών. Οι άνθρωποι απλά έκατσαν και μετέφρασαν τους Βρετανικούς).
Στην Ελλάδα κακά τα ψέματα, το κλωτσοσκούφι και όχι το μπάσκετ είναι το πιο δημοφιλές άθλημα, αλλά αυτό ακολουθώντας την νεοελληνική μιζέρια, ελάχιστες συμμετοχές σε διεθνείς διοργανώσεις έχει (Euro 1980, 2004 και 2008 καθώς και Παγκόσμιο Κύπελλο 1994 και 2010) και χρειάστηκε να έρθει ο Ότο ο Τεύτων για να βάλει μια κάποια τάξη και με τα υπάρχοντα φασόλια να φτιάξει την πιο γκουρμέ φασολάδα του κόσμου. Διότι αν έχεις φασόλια (Σαμαρεύς, Μπάρμπα – Αντώνης, Χαριστεύς κλπ.) και όχι αστακό (Μέσι, Ιμπραήμοβιτς, Ετό κλπ.) το πολύ μια γαμάτη φασολάδα να φτιάξεις, όχι αστακομακαρονάδα.
Ήτοι η Ελλάδα ακόμα και με αντίπαλο την Μάλτα, δεν τολμά να παραταχθεί π.χ. με 3-4-3 σίγουρη ότι θα ρίξει τουλάχιστον έξι τεμάχια. Ο Όθων σε μια κρίση αφέλειας στο πρώτο του παιχνίδι εναντίον της Φινλανδίας στο Ελσίνκι για τα προκριματικά του Π.Κ. του 2002, κατέβηκε επιθετικά και έχοντας και κάτι μπουμπούκια σαν τον κλασικό φραποέλληνα Γεωργάτο, έχασε 5-1.
Από τότε βέβαια, κατάλαβε ότι έχει φασόλια και όχι αστακό και έπραξε ανάλογα, με εξαιρετικά αποτελέσματα. Τρεις προκρίσεις στις τέσσερις και ένα πρωτάθλημα Ευρώπης. Και να έχεις κάτι γελοίους να το παίζουν και ανικανοποίητοι ναούμε, λες και η Ελλάδα πήγαινε πολύ συχνά στα Ευρωπαϊκά και τα Παγκόσμια κύπελλα. Α μη χέσω με τους φραποκέφαλους πια.
Συνήθως τα ολοκληρωτικά καθεστώτα χρησιμοποιούν θεάματα όπως το ποδόσφαιρο για να αποπροσανατολίσουν τα πεινασμένα στομάχια των υπηκόων τους. Πιθανώς μια καλή (λέμε τώρα) πορεία της εθνικής, να έκανε τον σοκαρισμένο κόσμο που είναι γκρογκύ από τις απανωτές γροθιές του ΔΝΤ, να σκάσει κάποιο αισιόδοξο χαμόγελο. Όμως εκτίμησή μου είναι ότι ο φραπεδόβιος Έλληνας έχει φάει πολύ δυνατές σφαλιάρες τελευταία και μάλλον δεν θα καβαλήσει καλάμι, αν η Ελλάδα με κάποιο θαύμα φτάσει στους «8» ας πούμε. Θα έχει μάλλον την αντίδραση του Βούλγαρου που είπε μετά την 4η θέση της Βουλγαρίας το 1994 (τους πάτησε στον μικρό τελικό η Σουηδιάρα 4-0 χαχα). «Και λοιπόν τι έγινε που η Βουλγαρία ήρθε 4η; Εγώ και η οικογένειά μου πάλι δεν μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα.»
Έτσι που λέτε. Οι βουβουζέλες δεν θα ξεγελάσουν τους τρομαγμένους από τις σκοτεινές προοπτικές Έλληνες. Το πολύ - πολύ, στις πορείες μετά το Παγκόσμιο κύπελλο, να βλέπουμε αγανακτισμένους συνταξιούχους με βουβουζέλες. Ο απίστευτα ενοχλητικός ήχος τους θα αναγκάσει τους ΔΝΤάδες να δώσουν συντάξεις 1500€ από τα 55 για να μην πάθουν παράκρουση.
Και κλείνοντας, για να δικαιολογήσω τον τίτλο «Οδοντιατρείο των Φιλάθλων», θέλω να αναφερθώ στον καλτ αθλητικό δημοσιογράφο – οδοντίατρο Γιώργο Γεωργίου. Ως γνωστόν ματς χωρίς γκολ, είναι σκορδαλιά χωρίς σκόρδο όπως λένε και στα Στέητς (στην Αστόρια), αλλά ο εν λόγω έτσι και λήξει ματς με 3-3 και άνω μιλάει για… διακωμώδηση του αθλήματος γιατί… δεν υπάρχουν άμυνες. Χεστήκαμε για τις άμυνες ρε φίλε! Άμα δεν κουνήσει η μπάλα το δίχτυ το ματς είναι λειψό. Α, ρε αν είχαν αναλάβει οι Αμερικάνοι το Soccer, που ξέρουν από μάρκετινγκ αθλητικού θεάματος, θα σου έλεγα εγώ… σκορ 6-6 με την σέσουλα!
Μιλάμε άμα περάσουν άλλα 10 χρόνια και γεράσει και παραξενέψει λίγο ακόμα, μέχρι που θα λέει ότι τα μόνα «αντρικά» ποδοσφαιρικά σκορ είναι το 1-0, το 0-0 και το 1-1!
Άιντε βουβουζέλες ανά χείρας! (Και παρακαλάτε να είναι ο Μέσι αδιάφορος στο τρίτο παιχνίδι και να μη μας χώσει 4).
SPELA FOTBOLL, SPARKA SPARKA BOLL!!! (ΠAIΞE ΠOΔOΣΦAIPO, KΛΩTΣA KΛΩTΣA MΠAΛA!!!)
Όταν οι Πατρίκιοι αισθάνονται ανασφάλεια μπροστά στα στίφη των πληβείων, επιθυμούν την ύπαρξη περισσότερων και σκληρότερων ελέγχων της ζωής της πλέμπας. Μίας πλέμπας που τον τελευταίο αιώνα στον δυτικό κόσμο έχει αξιωθεί να έχει κονσέρβες, κόρν φλέηκς, τουτού με αιρκοντίσιο, Μακ Δόναλδς, Αει ποδ και παδ και άλλα ανήκουστα ακόμα και για τους Τσάρους πασών των Ρωσιών, ή τον Τζένγκις Χαν αυτοπροσώπως.
Φυσικά η επιβολή οποιονδήποτε μέτρων περιορισμού της ελευθερίας κινήσεων, ή ελέγχου της προσωπικής ζωής, προκαλούν δυσφορία στο πόπολο με κίνδυνο κάποια στιγμή οι από πάνω να φάνε τις κλωτσιές της ζωής τους.
Έτσι επιστρατεύεται η μέθοδος της τρομοκράτησης των πληβείων με κάποιον φανταστικό ή ημι-φαντιστικό εχθρό, ας πούμε την «τρομοκρατία». Έτσι η πλέμπα χεσμένη απάνω της, δέχεται περιορισμό των ελευθεριών της για να προστατευτεί π.χ. από έναν νεφροπαθή (πιθανώς ήδη νεκρό) σε κάποια σπηλιά του Αφγανιστάν. Βέβαια αυτός που προστατεύεται τελικά, είναι οι Πατρίκιοι από του Πληβείους, ουδείς άλλος.
Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και ένα πατσαβουρόχαρτο που κυκλοφορεί ανάμεσα στους Ευρωβουλευτές και ονομάζεται «Γραπτή Πρόταση 29» (PDF Αγγλικά) και το πήρα πρέφα από το ιστολόγιο του Σουηδού Henrik Alexandersson.
Στόχος;
Η καταχώρηση ΟΛΩΝ των γκουγκλαρισμάτων – αναζητήσεων στο παγκόσμιο αποχετευτικό διαδίκτυο των αμνοεριφίων της ΕΕ, μπας και πιάσουν… κανέναν παιδόφιλο.
Δε λέω, μπορεί κα να βρουν για ξεκάρφωμα και κανέναν «δυνάμει» παιδόφιλο (κανέναν φτωχομπινέ, μη φανταστείτε κανέναν φραγκάτο), ή κάποιον που να ψάχνει για «σεξ με κροκόδειλους». Ο στόχος όμως είναι άλλος:
Το φακέλωμα ει δυνατόν όσων την ψάχνουν με τρόπους που δεν αρέσουν στο τρέχον κατεστημένο. Απλά πράματα, που μπορεί ακόμα και μια μέση αγκινάρα να κατανοήσει. Δεν χρειάζεται IQ 185.
(Πάντως αν δω γκουγλάρισμα για γυμνές φωτό Καλομοίρας με ζαρντινιέρες αντί για ζαρτιέρες, τότε θα μπορώ να δηλώσω ότι τα έχω δει όλα).
Βλέπετε, η αυταρχική κοινωνία του εγγύς μέλλοντος δεν θα μοιάζει τόσο πολύ στο μπρουτάλ «1984» του Όργουελ, όσο στον πιο χαζοχαρουμενέ, χρυσοσκονάτο «Θαυμαστό Νέο Κόσμο» του Άλντους Χάξλεϋ. Και αυτό διότι μια χαζοχαρουμενέ, χρυσοσκονάτη δικτατορία, μπορεί και να περάσει στο ντούκου από την αποβλακωμένη πλέμπα.
Γενικά, οι Ευρωβουλευτές δεν είναι πολιτικοί πρώτης γραμμής στις χώρες τους και κυκλοφορούν και διάφοροι χαζοχαρουμενέ τύποι και τύπισσες που θα υπογράψουν οτιδήποτε ακούγεται κάπως καλό, με την ίδια ευκολία που γίνεται κανείς μέλος σε κάποιο γκρουπ του Facebook «που μοιάζει για καλό σκοπό» (Δεν κάνω τον ξύπνιο, έχω χάσει τον λογαριασμό των γκρουπ που έχω γίνει μέλος). Οπότε όπως καταλαβαίνετε η εν λόγω παπαριά έχει αρχίσει να μαζεύει κουκιά με ανησυχητικό ρυθμό. Ίδωμεν.
Αν θέλετε μπορείτε να ρίξετε μία ματιά στην Αγγλική βερσιόν της ανάλυσης του Πειρατή (ουάου!) Σουηδού Ευρωβουλευτή Christian Engström εδώ.
(Κάτω τα χέρια από τις ζαρντινεροζαρτιέρες της Καλομοίρας ρεεεε!!!! :-Ρ)
Όπως αναμενόταν, 100.000 ΕΛ-ληνες ιστολόγοι έστεψαν, δαφνοστεφάνωσαν και τριανταφυλλοφυλλοέραναν την ώρα της μίζας 2010 με απόλυτη επιτυχία. Καμία βλογερίστικη μίζα δεν δούλεψε μεταξύ 10:00 και 10:15 την 1-6-2010, σώζοντας την μάνα γη από τα αέρια του θερμοκηπίου κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή.
Κακοήθειες του τύπου «Σιγά μην κυκλοφορούν οι Έλληνες βλόγερς με δικά τους οχήματα, τώρα που έχουμε την ακριβότερη μπενζίνα στην Ευρώπη» δεν μας αγγίζουν, γιατί είμαστε λαρτζ και στο περίπτερο που απέχει 25μ. πάμε ΠΑΝΤΑ με το αμάξι. Βάζουμε και σούπερ αμόλυβδη γιατί είμαστε ΚΑΙ οικολόγοι ΚΑΙ φραγκάτοι (με 8 πιστωτικές) ΚΑΙ υπεράνω ΚΑΙ έχουμε κάνει την Πεγκάρα την Ζήνα θεά μας.
Όμως το CO2 δεν είναι το μόνο αέριο του θερμοκηπίου. Το μεθάνιο CH4 που εκλύεται από το ένα δισεκατομμύριο βοοειδή του πλανήτη, αποτελεί σοβαρό κίνδυνο.
Μπορώ με ασφάλεια να δηλώσω ότι η πρωτοβουλία για την ώρα της μίζας 2010 είχε εκπληκτικά αποτελέσματα σύμφωνα με ανταπόκριση από τον Δήμο Λαιστρυγονίτσας Φωκίδος ΚΑΙ σε αυτόν τον τομέα. Ακολουθεί εκτενές φωτορεπορτάζ.
Ο Δήμος Λαιστρυγονίτσας αποτελείται από τις κοινότητες Άνω, Κάτω, Μέσα και Έξω Λαιστρυγονίτσας κοντά στους Δελφούς και σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης θα συνενωθεί με το Αγρίνιο, την Πτολεμαΐδα και τα Καλύβια Αττικής για να δημιουργηθεί ο Δήμος Νέας Ανδρομεδίτσας, προς τιμή των Ανδρομέδιων προγόνων μας.
Ως γνωστόν οι Ανδρομέδιοι είναι οι πρόγονοί μας και χρησιμοποιούσαν το διαγαλαξιακό διαστημοδρόμιο της Άρα Χώβας(*) το 576.000 π.Χ. όπως έχει πει και γενειοφόρος Αίπσηλων® κ.κ. Πάλμος (Πίνει τον καφέν του συχνά πυκνά στο καφενέ των Αίπσηλων® στην Θεσσαλονίκην, ή Σόλουν κατά τους Νοτιοσλάβους, οι οποίοι έχουν αδειάσει γκουβάδες αγνού Σλαβικού σπέρματος στην οδό Σολούνσκα του Βελιγραδίου, αυνανιζόμενοι και σκεπτόμενοι τα ΜΠΑΟΚΙΑ της θύρας 4).
(*) Άρα Χώβας = Αιολική παραφθορά του καρασλαβικού Αράχωβα. Αυτός ο Στέφανος Δούσαν, ο Κράλης των Σέρβων έκαμε μεγάλην ζημίαν στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Και σε όσους λένε ότι λέω βλακείες παίρνοντας σοβαρά τέτοιες αηδίες περί Ανδρομέδιων προγόνων, ή τις άλλες του Λιακόπουλα που λέει ότι ο Αλέξανδρος πήγε στην Κίνα στην κορυφή Κ2 του Έβερεστ με ιπτάμενους δίσκους (ασπίδες), λέω τούτο:
Μπορεί να είμαι παιδί της Αλλαγής και να μην σκαμπάζω πολλά από αρχαία, αλλά ξέρω όλα τα σημαντικά ρητά όπως:
«Αρχηγού παρόντος, πάσα γη τάφος» «Ανδρών επιφανών, πας ανήρ ξυλεύεται» και «Δρυός πεσούσης, πάσα αρχή παυσάτω»
Πιστεύω ότι βρίσκομαι τουλάχιστον στο ίδιο επίπεδο με τους σημερινούς έφηβους που διδάσκονται αρχαία από την Α’ γυμνασίου και θεωρούν ότι το «Μολών Λαβέ» σημαίνει «Τσάκω ρε μάγκα τριακόκια» στα Περσικά, και το είπε ο Λεωνίδας στους Πέρσες και ο Αχμαντινετζάντ στον Χανς Μπλιξ και τους άλλους ΟΗΕδες.
Αλλά αρκετά με την ιστορία. Ας περάσουμε στα βοοειδή του Δήμου Λαιστρυγονίτσας.
Μετά το μαγικό ακτιβιστικό τέταρτο, αι αγελάδαι σταμάτησαν να πέρδονται βρωμερόν μεθάνιον και απέκτησαν αντ’ αυτού πτερά, καθιστώντας αυτάς ιπταμένους! Η ατμόσφαιρα της περιοχής καθάρισε όπως φαίνεται στις κάτωθι φωτογραφίες:
Άνω Λαιστρυγονίτσα:
Κάτω Λαιστρυγονίτσα:
Μέσα Λαιστρυγονίτσα:
Έξω Λαιστρυγονίτσα:
Προφανώς ο επόμενος στόχος μας πρέπει να είναι η παγκόσμια μέρα της μίζας 2011. Η σωτηρία του πλανήτου βρίσκεται εις τας μίζας μας!
