Έτσι έλεγε ένα άσμα της εποχής του εμφυλίου δια το πέος του στρατηγού Σκόμπυ, που καθάρισε την μπουγάδα στα Δεκεμβριανά για λογαριασμό της Μεγάλης Βρετανίας.
Τώρα, ένα άλλο πέος σοδόμισε την δύσμοιρη χώρα. Δεν ξέρω εάν αυτό είναι κόμποι – κόμποι, ή άν έχει χτένισμα πανκ ή εάν είναι ξυρισμένο γλόμπος.
Όπως και να έχει, αυτό ετσάνδισε το υπερήφανον πόπολον, διότι άλλο ρε φίλε να σοδομίζεις εσύ την χώρα σου και άλλο ένας ξένος που έχει το πουλί του κόμπους – κόμπους δια έξτρα απόλαυσιν.
Έγινε και η Αθήνα πάλι πουτάνα κατά το έθιμο, είτε από καθ’ έξιν μπαχαλάκηδες, είτε από παρακρατικούς, είτε από πράκτορες, είτε από αγανακτισμένους φιλόλογους, είτε από όλους μαζί, δεν ξέρω να σας πω, δεν τους ρώτησα. Ρωτήστε την θεία Γκουνίλα που διαβάζει εντόσθια ρέγκας να σας πει.
Διότι το πώς καταστρέφαμε την χώρα αυτόχθονες ιθαγενείς άνθρωποι, άλλοι πολύ, άλλοι λίγο, άλλοι καθόλου (γνωστοί και ως μαλάκες) είναι γνωστό.
Αυτό που δεν φαίνεται να είναι ιδιαίτερα γνωστό, είναι η ταυτότητα του πουλιού που είναι κόμποι – κόμποι. Κάποιοι νομίζουν ότι είναι της Μέρκελ, κάποιοι του ανάπηρου Σόιμπλε, κάποιοι του Βιετναμέζου Ρέσλερ.
Αλλά όχι. Το πουλί δεν προορίζεται μόνον δια τον ομφαλόν του σύμπαντος. Το πουλί θα κανονίσει να φτωχοποιήσει αυτό που παγκοσμίως αποκαλούμε «Μεσαία τάξη».
Σε ποιόν ανήκει το πουλί;
Μα, στην πολυδιαστατική μυστηριώδη οντότητα που ακούει στο Ταλμουδικό, ίσως και Νεφελιμικό όνομα «αγορές». Κάποιος προπάτωρ Ρότσιλδ είχε δηλώσει: «Δώστε μου την δυνατότητα να ελέγχω το χρήμα μιάς χώρας και δεν με νοιάζει ποιος φτιάχνει τους νόμους της».
Όπερ έδει δείξαι. Καμιά κυβέρνηση και κανένα κράτος δεν μπορεί να γλυτώσει από την πολυεθνική ελίτ του χρήματος. Άν γίνει κάποιο μπραφ στην Ιταλία (πολύ πιθανό) δεν μας σώζει τίποτα, που να βαράμε τον κώλο μας κάτω πηγαίνοντας τον ΜΕΣΟ μισθό στα 200 Ευρά.
Η Ελλάδα έχει να τραβήξει δύσκολες ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ μπροστά της και ακόμα και αν οι προσπάθειες των ιθαγενών για την αναδιάρθρωση της χώρας είναι επιτυχημένες, τα αποτελέσματα θα αργήσουν να φανούν. Ή θα γίνει ένα τραπεζο-οικονομικό μπραφ δίπλα μας ή πάρα δίπλα μας και θα χυθεί η καρδάρα με το γάλα. Ή θα μας σκάσει ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος μεταξυ ΝΑΤΟ και Κίνας Ρωσίας, οπότε πάλι χαίρετε.
Τι να κάνει λοιπόν ο απελπισμένος Έλλην; Αν μπορεί να πάει Αυστραλία – Νέα Ζηλανδία που είναι ακόμα σχετικά καλά, να πάει. Πριν χαλάσουν και εκεί τα πράγματα (που θα χαλάσουν). Η Ευρώπη και οι ΗΠΑ είναι μάλλον τελειωμένες για αυτό που λέμε «μεσαία τάξη».
Νεοφεουδαρχία έρχεται, όχι αστεία.
(Το ποστ χρηματοδοτήθηκε από την Ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Αυστραλίας. Ή μπορεί και όχι).
