
Σαν Σκανδιναβός κατά το ήμισυ, έχω την τάση να καταναλώνω σημαντικές ποσότητες γάλακτος, όπως πράττει κάθε Σκανδιναβός σύμφωνα με τις στατιστικές.
Φυσικά και ο Σουηδός οικονομικός μετανάστης στην Ελλάδα, Göran - Ragnar Vrålkåtdåresson, είναι και αυτός γαλακτομανής και τον χαλάει απίστευτα το γεγονός ότι στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας ένα λίτρο γάλακτος μπορεί να φτάσει και το 1,5 € ή 500 παλαιές ένδοξες δραχμούλες. Σε αντίθεση φυσικά με την υπερβόρεια Σβέργιε που το εν λόγω προϊόν κοστίζει κατά μέσο όρο 7 κορώνες με την γκλάβα του βασιλέως Κάρολου – Γουστάβου του 16ου πάνω (77 λεπτά).
Φυσικά η Ελλάδα παράγει λιγότερο γάλα από οποιαδήποτε σκανδιναβική χώρα, ΠΛΗΝ ΟΜΩΣ, όπως απεδείχθη πρόσφατα, οι μεγάλες Ελληνικές γαλακτοβιομηχανίες είχαν προχωρήσει στην δημιουργία καρτέλ, μιας υπόγειας συμφωνίας κυρίων δηλαδή, για να γδέρνουν από κοινού τόσο τους παραγωγούς όσο και του καταναλωτές. Αυτή η πρακτική είναι φυσικά παράνομη και αντιτίθεται στους κανόνες της ελεύθερης αγοράς, όπως θα μπορούσε να σας πει και ο κύριος Στέφανος Μάνος ή άλλος θιασώτης του φιλελευθερισμού.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση αδυνατεί να κάνει οτιδήποτε, όπως έδειξε η πρόσφατη ειδησεογραφία πέρα από το να παρακαλάει ουσιαστικά τους βιομηχάνους τροφίμων να παγώσουν ή να κάνουν μικρές μειώσεις στις τιμές, περιορίζοντας τα υπερκέρδη τους.
Όμως η δύναμη είναι στα χέρια των καταναλωτών, που μπορούν να τιμωρήσουν την αισχροκέρδεια μη αγοράζοντας τα υπερτιμημένα προϊόντα και προτιμώντας άλλα ομοειδή φθηνότερα, ή στην ανάγκη να μην αγοράζουν καθόλου το συγκεκριμένο προϊόν για ένα σημαντικό διάστημα, κάνοντας δηλαδή το λεγόμενο μποϋκοτάζ.
Δυστυχώς όμως όπως έγραψα
πρόσφατα, ο Έλληνας δείχνει να μην έχει συνείδηση της δύναμης της φωνής, του πορτοφολιού, ή της ψήφου του. Έτσι πέφτει θύμα παντός είδους επιτήδειων και περιμένει από το «κράτος» να τον σώσει, λες και ζούμε στην
«Λαϊκή Δημοκρατία της Ελλάδας» και όχι σε μια χώρα που είναι μέλος της ΕΕ και ο «Καπιταλισμός Στρόβιλος» (Turbocapitalism) έρχεται καλπάζοντας, αν δεν είναι ήδη εδώ.
Μολαταύτα, παρά τους αφορισμούς μου, κάποιες αχτίδες ελπίδας σκίζουν το σκοτάδι του σταρχιδισμού και της μοιρολατρίας. Διάβασα στο
metablogging.gr ότι κάποιοι ιστολόγοι αποφάσισαν να κάνουν κάποια κινητοποίηση για μποϋκοτάζ στο γάλα στο διάστημα 9-11 Ιουνίου. Φυσικά ο Göran –Ragnar είναι πρώτη μούρη και ξεροσταλιάζει στην Ομόνοια με πλακάτ και μοιράζοντας φυλλάδια.
Βέβαια η μη αγορά γάλακτος για 3 ημέρες πέρα από συμβολική κίνηση δεν θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στην τιμολογιακή πολιτική των γαλακτοβιομηχανιών.
Αυτό που χρειάζεται είναι συνεχής εγρήγορση και επιβράβευση των φθηνότερων και ποιοτικότερων ομοειδών προϊόντων, ή στην ανάγκη ολική αντικατάσταση των εν λόγω ειδών με άλλα. Π.χ. αντικατάσταση
του γάλακτος το βράδυ για τα παιδιά με βότκα. Μιλάμε τα μούλικα
πέφτουν στο κρεβάτι και ξεραίνονται με την μία. Δοκιμασμένη
Σουηδική συνταγή του 19ου αιώνα. (Καλά όχι και έτσι αλλά το πιάνετε το πνεύμα).
Στο διάστημα που αγοράζουμε την πιο φτηνή σαβούρα για να πιέσουμε τις τιμές προς τα κάτω, μπορούμε να παρηγορούμαστε για το ξεβόλεμα μας με το ρητό «Από το ολότελα, καλή και Η Παναγιώταινα». Αν και εγώ θεωρώ αυτό το ρητό ιδιαίτερα καταστροφικό στο σεξ, γι’ αυτό δεν συμβιβάζομαι με τίποτα παρακάτω από Μήτσαινα.
Βενσερέμος!