Έλληνες βλόγερς στα πρόθυρα νευρικής κρισάρας (Τύφλα να 'χει ο Γούντυ Άλλεν)

Είδα τις προάλλες στο πολυμήχανον ιστοσανιδολόγιον «Θεαμαπάτες & Δικτυώματα», τα πανσοφολογιότατα κείμενα μίας δημοσιογράφου της κουλτουριάρικης «Καθημερινής» (Εμείς είμεθα βαρύγδουποι πατριώται και τα πουδάρια μας βρωμάνε μυΝΤζήθρα ναουμ’).

Ούτε λίγο ούτε πολύ η κ. Αμάντα Μιχαλοπούλου μας αποκαλεί νευρωτικούς (Πώς τολμεί; ΕΜΑΣ τους κλώνους του Γούντιου Αλλένιου αυτού του ΕΛ-ληνος).
Παραθέτω τα αποσπάσματα αντεγραμένα στεγνά από τον πολυμήχανο Χρήστο Μόρφο (Θεαμαπατεώνα & Δικτυώματομανή).



«Η κυριαρχία των μπλόγκερ θεωρείται η συστηματική, προοδευτική, δημοκρατική απάντηση στο σύμπαν των εφημερίδων, της mainstream ενημέρωσης, ακόμη και της λογοτεχνίας. […]

Μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει η τάση: η απονομή συλλογικής αξιοπιστίας, με συνοπτικές διαδικασίες, στους μπλόγκερ. Κι όχι μόνο αξιοπιστίας, αλλά και επαναστατικής συνείδησης. Κατά συνέπεια, όποιος εκφράζει επιχειρήματα εναντίον αυτής της νέας νεύρωσης θεωρείται αυτόχρημα συντηρητικός. Ας μην πέσουμε σ’ αυτή την παγίδα. Ας μην αρνηθούμε στα μπλογκ τον καταρχήν προοδευτικό τους χαρακτήρα. […]

Όμως σήμερα, οχτώ μόλις χρόνια μετά την εφεύρεση του διαδικτυακού ημερολογίου, διαθέτουν όλα τα γνωρίσματα των πιο βαρετών σελίδων του ημερήσιου Τύπου. Επιπλέον ζουν από διαφημίσεις, όπως όλα τα έντυπα. […]

Το χειρότερο με τα μπλογκ είναι η αυτόματη σύνδεση του «δημοκρατικού» τους χαρακτήρα με τον εναλλακτικό τύπο της δεκαετίας του ’60 – η ανάγκη να πειστούμε ότι κάθε νέα εφεύρεση στην κοινωνική σφαίρα έχει σαρωτικό, θριαμβευτικό χαρακτήρα. Αλλά θα μπορούσε να οδηγήσει σε κάτι ριζοσπαστικό η ατέρμονη φλυαρία των μπλόγκερ; […]»

Λοιπόν ο πάντα κυνικός ημιεπαγγελματίας αλιεύς Ισλανδικού Βακαλάου pølsemannen έχει να δηλώσει τα παρακάτω:

Α. Αγαπητή Αμάντα από πότε οι εφημερίδες έχουν το μονοπώλιο της ενημέρωσης και της έκφρασης γνώμης και οι εκδοτικοί οίκοι το μονοπώλιο της λογοτεχνίας;
Σας χαλάει η ευκολία με την οποία κάποιος μπορεί να διαδώσει τα γραπτά του (ότι και αν είναι αυτά τέλως πάντων) και να γίνει γνωστός χωρίς μεσάζοντες; Ο κ. Νίκος Δήμου π.χ. που μπλογκάρει ασυστόλως θεωρείται από εσάς λογοτέχνης ή όχι;

Βου. Υπαινίσσεστε ότι εσείς και κατ΄επέκταση όλο το δημσιογραφικόν συνάφιον είναι απαλλαγμένο από νευρώσεις, εμπάθειες, φοβίες κλπ; Από πού ήρθατε καλέ;
Από τον Σείριον® με Πουτινικές Κοσμοσφαίρες®; Δεν ανήκετε εις το ανθρώπινον® γένος;

Γου. Τα μπλόγκ δεν θα μπορούσαν παρά να είναι καθρέφτης των δημιουργών τους. Εάν αυτοί είναι «βαρετοί» τότε και τα ιστολόγιά τους είναι προφανώς τέτοια. Βέβαια το «βαρετός» είναι ένας ορισμός-αφορισμός βαθύτατα υποκειμενικός και κατά βάση δεν έχει αντικειμενική ισχύ.

Ντου. Το «επαναστατικό» και «δημοκρατικό» της υποθέσεως δεν βρίσκεται στο περιεχόμενο των ιστολογίων, αλλά στο γεγονός ότι κάθε ένας μπορεί πολύ εύκολα να δημοσιοποιήσει την γνώμη του επί παντός επιστητού.

Ε. Ναι αρκετά ιστολόγια έχουν έσοδα από διαφημίσεις (Κυρίως του εξωτερικού π.χ. ο πάντα τεράστιος –στο βάρος- φιλελεύθερος ανήρ Hemrik Alexandersson με ένα μπλογκ καρνάβαλο στις διαφημίσεις). Προσωπικά δεν βλέπω κάποιο πρόβλημα σε αυτό. Σίγουρα όμως είναι για εσάς αφού ενδέχεται να περιορισθεί το κομμάτι της διαφημιστικής πίτας που κατευθύνεται στις εφημερίδες.

Εν κατακλείδι θεωρώ ότι η όλη φασαρία γίνεται για τα μπικικίνια και δεδομένης της κατηφόρας της κυκλοφορίας των ντιβιντηρίδων® (Κομπλέ πακέτο με μία τσόντα soft core, μια περιπέτεια και ένα παιδικό) η φασαρία εξελίσσεται σε ψιλοπανικό.

Παρ’ όλα αυτά εγώ ως μεγλόψυχος και καλοσυνάτος άνθρωψ (Οι υπέρβαροι είναι πάντα καλοσυνάτοι δεν το ξέρατε;) σας αφιερώνω την τραγουδάρα των Boston “Amanda”



Υστερικόγραφον:

Αναφορικά με το συγκοινωνιακό τερατούργημα της υποθαλάσσιας λεωφόρου της Θεσσαλονίκης θα αναφερθώ προσεχώς. Εν τω μεταξύ κοιτάξτε και εδώ: http://www.peiratesalonica.blogspot.com/