Πέντε πράγματα που βλάπτoυν πολλά την βελούδινη ημών επιδερμίδα (Well that's not cricket dear Charles, now is it?)

Πιθανώς να μην γίνεται αντιληπτό με μια πρώτη ματιά σε αυτό το θολοκουλτουρέ ιστολόγιο, αλλά είναι γεγονός ότι ο κάτοχός του είναι ον με επιδερμίδαν απαλή και βελούδινη ωσάν το συμπαθές ζαρζαβατικό της φράπας. Μολαταύτα, παρ’ όλο που από φυσικού μου είμαι προικισμένος με ένα χάρισμα για το οποίο άλλοι συνάνθρωπες ακουμπούν περιουσίες στο Χόνδος Σέντερ, η μεγαλειώδης ημών φραποσύνη δέχεται πλείστας απειλάς σε ένα περιβάλλον δύσκολον και αντιφραπικόν.

Η φρίκη που με πιάνει μπροστά σε αυτές τις απειλές μπορεί να συγκριθεί μόνο με την αποστροφή που νιώθει απόφοιτος του κολεγίου του Ήτονος (Eton) όταν βλέπει ασχημονίας και αναφωνεί: «Well that's not cricket dear Charles, now is it?»


Έτσι κατόπιν πρόσκλησης των παρακάτω εκλεκτών ιστολόγων, όπως ο Αιρετικός, ο Ομαδέωνας, και ο Προφήτης Εσταριανάκης, καλούμαι να αριθμήσω τους πέντε παράγοντας με την πλέον βαρύνουσα σημασία στην αποφραποποίηση της ημετέρας επιδερμίδος.

Βάμος κομπανιέρος υ κομπανιέρας λοιπόν:

1) Το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.

Άδειος γκαζοντενεκές που θορυβεί διαλαλώντας την κενότητά του κραυγάζοντας «Ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η θρησκεία, ζήτω η Νέα δημοκρατία». Τελευταίως γκαρίζει και «Μετρρυθμίσεις» με καλή σκηνική παρουσία από την Καραμανλάρα την μεγάλη μεταρρυθμιστρώνα. Βέβαια στην πραγματικότητα το σύνθημα είναι «Ελάτε να ξεσκίσουμε το δημόσιο χρήμα» και αυτό οι ψηφοφόροι της το γνωρίζουν. Διότι για να είσαι ψηφοφόρος της ΝΔ πρέπει ή να είσαι κονομημένος, ή να περιμένεις ρουσφέτι (συνήθως της πλάκας), ή να είσαι ηλίθιος που έχεις μπερδέψει την πολιτική με το ποδόσφαιρο. Διότι πως αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί άνθρωψ των 700 € μηνιαίως που ψηφίζει ΝΔ δεν ημπορώ να διανοηθώ.
Πιθανώς να φταίει και το γεγονός ότι έχω ζήσει σε ελληνικό ΑΕΙ με 60% γλάρους τι να πω. Το μόνο θετικό που μπορώ να βρω στον συγκεκριμένο πολιτικό σχηματισμό είναι το παρακάτω βίδεο με τον ύμνο της, δημιουργία του Ροβέρτου Ουίλιαμς.



2) Η αργή αλλά σταθερή πτώση της δεύτερης πατρίδας μου της Σουηδίας και ειδικότερα της ποιότητας του πολιτικού της κόσμου.

Πιθανώς το ανωτέρω να ξενίζει όσους δεν έχουν υπ’ όψη τους την Σουηδική πραγματικότητα και τι στούκας διανοητικά και αρπακτικά με νύχια γαμψά κυκλοφορούν στην σουηδική πολιτική ζωή. Μιλάμε κάτι άτομα σαν τον Τζέρυ «Μ.Ι.Τ. Πετραλώνων» Γιακουμάτο ή τον Γιώργο «Επί τον ημερών μας πήραμε την Γιουροβύζιον» Σιούφα άνετα θα το έπαιζαν στελεχάρες κει παν’. Το σουηδικό κοινοβούλιο ειρήσθω εν παρόδω, έχει το χαμηλότερο ποσοστό πτυχιούχων ΑΕΙ από όλα τα κοινοβούλια της Ευρώπης σύμφωνα mε την εφημερίδα Metro. Φαίνεται ότι το ζητούμενο από τα υπερβόρεια αμνοερίφια είναι οι πολιτικοί τους να είναι ίδιοι χλαπάτσουρες με αυτούς. Δεν θα ξεχάσω και τον σοσιαλιστή τέως πρωθυπουργό (1996-2006) Göran Persson που σε εκπομπή ονόματι “Carin 21:30” δήλωνε ότι δεν χρησιμοποιεί λεξικό για να λύσει σταυρόλεξα, διότι είναι … ζαβολιά! Ρε σταδιάλα από κει πέρα, που όταν το 2006 έδωσε την θέση του στην εξ ίσου ανίκανη κυβέρνηση του συντηρητικού Fredrik Reinfeldt (γραβάτα κυανόλευκος) με την γυναίκα του διευθύντρια του κρατικού μονοπωλίου οινοπνευματωδών, την έκανε στο αγροκτηματάκι του, με μέγεθος όσο μια επαρχία ελληνικού νομού μετά λίμνης.


Το τραγικό είναι ότι σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις το 2010 οι σοσιαλδημοκράτες μάλλον θα ξανασχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας (τουλάχιστον κει ‘παν υπάρχουν συνεργασίες κομμάτων) υπό το αγελαδίσιο βλέμμα της επιπέδου Αγλαΐας Καραγκιόζη θείτσας Mona «Faster Måna» Sahlin. Βοήθεια!


3) Το λουκ μπάρμπι που ανεπιτυχώς προσπαθεί να υιοθετήσει το σύνολο των γλαστροειδών της ντελεόρασης των ΕΛ.

Πραγματικά πέρα από το γεγονός ότι εμένα τον εν λόγω λουκ μου είναι ψιλοαδιάφορο, ενώ μου προκαλεί δυσφορία όταν δεν είναι γνήσιο, είναι τόσο κραυγαλέα ψεύτικο σε Ελληνίδες που είναι αποκρουστικό. Βρε Μερόπη, όσους τόνους οξυζενέ να βάλεις στην γκλάβα και χρωματιστούς φακούς να φορέσεις στα μάτια και σιλικόνη να βάλεις στα βυζιά, Βαλκυρία ή έστω Μπάρμπι ΔΕΝ γίνεσαι. Δεν έχεις την κατάλληλη επιδερμίδα πώς να το κάνουμε. Και ειλικρινά αυτό το κόλλημα με τα ανοικτόχρωμα χαρακτηριστικά δεν το πολυκατάλαβα. Ίσως να φταίει το Χόλυγουντ ξέρω γω. Εδώ βλέπεις Ιάπωνες με κομοδινί μαλλί, τι να πώ… Εγώ πάντως σαν νούμερο ένα γκόμενα που έχω δει στην ζωή μου βάζω μια μαύρη, πίσσα κατράμι μιλάμε, Αμερικάνα που είχα συναντήσει στην Σουηδία. Ήταν και κατά 1/8 Τσερόκι Ινδιάνα ναούμ. Ίσως να φταίει το ότι όντας ανοικτόχρωμος τα ανοικτόχρωμα χαρακτηριστικά δεν μου κάνουν ιδιαίτερη εντύπωση…

4) Οι πολιτικώς ορθές παπαριές γενικώς

Μπορεί να δηλώνω πολιτικώς ορθός μέχρι αναισθησίας διότι έχω κάποια ευαισθησία αναφορικά με μειονότητες και άλλα τέτοια, αλλά γνωρίζω πολύ καλά ότι η εν λόγω Αμερικανική πατέντα έχει σαν στόχο τον έλεγχο της έκφρασης. Γενικά για να ελέγξεις κάποιον πρέπει να τον κάνεις να βρίσκεται υπό καθεστώς συνεχούς παρανομίας. Έτσι αν καταφέρεις να ποινικοποιείς λέξεις ώστε να μπορείς να κουνάς το δάκτυλο στον άλλον, αυτό είναι ότι καλύτερο για να τον εξουσιάζεις, διότι καταέρνεις και του δημιουργείς ενοχές. Έτσι λειτουργούν κατά βάση και οι θρησκείες με πρώτη και καλύτερη την Ισλαμική, όπου δώσ’ του «χαράαμ» (απαγορευμένο) το ένα, «χαράαμ» το άλλο και να ‘χάμε να λέγαμε. Έλάχιστα «χαλάαλ» ήτοι επιτρεπόμενα και ο έλεγχος απόλυτος.

5) Η κουλτούρα της κλειδαρότρυπας και η υποκρισία που την συνοδεύει.

Υπήρχε μια χαρκτηριστική σειρά σκίτσων του Reiser που εκφράζει ακριβώς αυτό. Ένα κακιασμένο γραιίδιο περπατά στον δρόμο και βλέπει ένα ζευγάρι που φιλιέται.
Αναφωνεί: «Τι ντροπή!»
Παρακάτω βλέπει ένα άλλο.
Αναφωνεί: «Τι ντροπή!»
Στο πάρκο βλέπει ένα άλλο ζευγάρι να «χαμουρεύεται».
Αναφωνεί: «Τι ντροπή!»
Ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια της πολυκατοικίας, ακούει κάτι βογκητά σεξουαλικής υφής από ένα διαμέρισμα. Πλησιάζει την πόρτα, σκύβει κοιτάζει από την κλειδαρότρυπα και αναφωνεί: «Τι ντροπή!»

Έτσι και χειρότερη είναι η νοοτροπία πολλών. Σταδιάλα δηλαδή, το τι πράττουν δύο η περισσότεροι ενήλικες μεταξύ τους είναι δικιά τους δουλειά και κανενός άλλου –ης κακογαμημένου -ης υποκρτή -ριας. Ουφ!

Αυτά τα ολίγα. Όποιος δει το παρόν πόστιον και γουστάρει να συνεχίσει πολύ ευχαρίστως. Αν ειδικά γουστάρει η ιστοσαλονίστ Κυρία Πασταφλώρα και δεν έχει παίξει, πολύ θα με ενδιέφερε να δω σχετική ανάρτηση.