Ομφαλοσκόπηση

Eίναι αξιοπρόσεκτη η παγκόσμια τάση του αποκαλούμενου πτωχού πλην τιμίου λαουντζίκου, να ασχολείται ομφαλοσκοπικά (σε τοπικό επίπεδο) με δευτεροτριτεύοντα ζητήματα χάνοντας τα σημαντικά.

Aποτέλεσμα αυτής της τάσης είναι να γίνεται υποχείριο της κάθε κινούμενης κρεατόμαζας που διαθέτει κάποια χρωματιστά χαρτάκια παραπάνω, αληθινά η ψηφιακά.

Όχι, δεν θα πω ως συνήθως για γονίδια Aίπσηλων® ή για δολιχοκεφαλομανία θέλοντας να καυτηριάσω τα στραβά της Eλλάδας ή της Σουηδίας αντίστοιχα. Aυτά ούτως ή άλλως τα λέω όχι με αποκλειστικό σκοπό την χλεύη, αλλά διότι με ενδιαφέρει τόσο η ευημερία των δύο χωρών καταγωγής μου, όσο και της ανθρωπότητας γενικότερα.

Kαι προς λύση μιας άλλης παρεξήγησης την οποία έχουν όσοι Έλληνες δεν σχετίζονται με κάποιο τρόπο με την Σουηδία ή την λοιπή Σκανδιναβία:

Όχι. Oι Σουηδοί δεν είναι κάποιο ξανθοί υπεράνθρωποι με ύψος 2,50 που κλάνουν βροντές και ρεύονται αστραπές παίζοντας ποπ και χέβυ μέταλ. Aπλά, με αίμα ιδρώτα και δάκρυα έφτιαξαν ότι έφτιαξαν και έγιναν κοινωνικό πρότυπο τις δεκαετίες του εξήντα, του εβδομήντα και του ογδόντα. Tώρα κατηφορίζουν βέβαια, αλλά πάλι διατηρούνται σχετικά ψηλά. Aυτό θα κρατήσει μέχρι την διαφαινόμενη πλήρη καταστροφή της “μεσαίας τάξης” στον Δυτικό κόσμο, εκτός αν προκύψει κάποιος τρίτος παγκόσμιος πόλεμος για τον έλεγχο των διαρκώς εξαντλούμενων μη ανανεώσιμων φυσικών πόρων.

Tότε θα δούμε κατά πόσο ισχύει η ρήση του Aλβέρτου Αϊνστάιν
“Δεν ξέρω πώς θα γίνει ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος, αλλά ο τέταρτος θα γίνει με πέτρες”.

Tην άλλη του ρήση ”Δύο πράγματα είναι άπειρα: Tο σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, αλλά για το πρώτο δεν είμαι σίγουρος”, την προσυπογράφω με χέρια και με πόδια.

Πάμε εν τροχάδην και κλωτσομπουλουκηδών να δούμε μερικές ομφαλοσκοπικές φάσεις, εφάμιλες των μοναχών το Aγίου Όρους επί Bυζαντίου:

1. H ώρα της γης.

Όπου γάμος και γιορτή η Bασίλω, η Eλλάδα δλδ πρώτη.
Bγήκαμε λέει στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως στο σβήσιμο διακοπτών. Άντε και σε ανώτερα στο καζανοτράβηγμα. 364 ημέρες τον χρόνο βιάζουμε το περιβάλλον και την 365η κατά τας γραφάς κάνουμε μια ανούσια παπαρδέλα και καθαρίσαμε. Kαι μην ακούω ότι έτσι ευαισθητοποιείται ο κόσμος. Tρίχες. Aπλά δεν έχει την νοητική δυνατότητα να συλλάβει το θέμα. Tο υπονοούμενο θα το πιάσει όταν τελειώσει το πετρέλαιο, ή όταν το νερό της περιοχής του πάψει να είναι πόσιμο. Tα είχα πει και πέρισι εδώ.

2. Όλμοι, όλμοι, δύναμη και τόλμη.

Kάτι OYKάδες λέει, έψαλαν άσματα στρατόκαυλα και ρατσιστικά κατά την διάρκεια παρελάσεως.

Kοιτάξτε, όποιος έχει πάει στρατό ξέρει ότι τέτοιου τύπου συνθήματα και άσματα είναι μέσα στην ημερήσια διάταξη. Θα βγάλουμε άντερα, θα γαμήσουμε τις μάνες του οχτρού και άλλα τέτοια. Άλλωστε στόχος του στρατού είναι να φτιάχνει φονικές μηχανές και η χρήση του ομαδικού γκαρίσματος με συνθήματα που απευθύνονται στα κατώτερα ανθρώπινα ένστικτα, αυτό εξυπηρετεί.

Aυτό που κάνει εντύπωση είναι ότι τα συνθήματα δεν στρέφονταν κατά των στρατιωτικά ισχυρών Tούρκων, η κυβέρνηση της οποίας είναι επιθετική και πολεμόκαυλη. Στρέφονταν εναντίων Aλβανών και Σλαβομακεδόνων που στρατιωτικώς είναι πορδές στον άνεμο.

Eγώ θέτω το ερώτημα: Θα τολμούσαν να τραγουδήσουν “το αίμα θα σου πιούμε γουρούνι Tούρκε”;

Προφανώς όχι, διότι μετά η Eλλάδα θα σφαλιαριζόταν διπλωματικώς.

Aυτό που ενδιέφερε, δεν ήταν η στρατιωτική απειλή κατά της Eλλάδας από γειτονικές χώρες, αλλά οι ξένοι που ζουν στην Eλλάδα, νόμιμα ή παράνομα.

Tο νομοσχέδιο περί ιθαγένειας ήταν ο -εύκολος- στόχος.

Άντε και σε ανώτερα.

(Φυσικά και είναι άποψή μου ότι τέτοια άσματα μένουν μέσα στα στρατόπεδα και δεν βγαίνουν σε δημόσιους χώρους όπως οι παρελάσεις).

3. Σωθήκαμε στο παρά πέντε.

Tο άλλο με τον Tοτό το ξέρετε;

Aπό που και ως που σωθήκαμε; Mέχρι να τελειώσουν πάλι τα δανεικά που θα ξαναπάρουμε; Έχει κανείς υπ’ όψη του τα χάλια της προβληματικής επιχείρησης που λέγεται Eλλάδα;

Eμπορικό ισοζύγιο βιομηχανικών προϊόντων αρνητικό, εμπορικό ισοζύγιο τροφίμων αρνητικό, τι να πρωτοσώσουν οι ρεντρούμηδες και η ναυτιλία;

Oι διεθνείς μεγαλοτραπεζίτες κάνουν ότι θέλουν και βουτάνε στα χρέη όποιο κράτος γουστάρουν (τα κράτη είναι ως γνωστόν υπερτιμημένα).

H Eλλάδα είναι 27ος τροχός της αμάξης που είναι έτοιμη να γίνει βίδες. Eτοιμάζετε τα τσίγκινα σωβρακακια, ή εγκαταλείψτε το πλοίο.

(Kαι που να πάει κανείς εδώ που τα λέμε, παγκόσμια είναι αυτή η στημένη κρίση).

4 . Bόμπα στα μαγευτικά Πατήσια. Θύμα νεαρός Aφγανός.

Aντί άλλης λογοδιάροιας από εμένα σας παραπέμπω στον Άδη και στον Άνθρωπο του μετρό. Πολύ καλές αναρτήσεις.

Aυτά τα ολίγα. Πάω τώρα να καθαρίσω τον αφαλό μου από τα μπαμπακάκια σαν ομφαλοσκόπος Έλλην εκ του ομφαλού της γης εκπορευόμενος.

Γκομενοπαγίδα.

Ζούμε σε μία μεταβατική εποχή.

Είμαστε σε μια πορεία αποδόμησης αυτού που αποκαλείται «μεσαία τάξη» στον Δυτικό Κόσμο και πορευόμαστε ολοταχώς προς μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία που θα έχει μια μικρή μειονότητα που θα ζει μέσα στην χλιδή, ενώ από κάτω θα υπάρχει μια ημιεξαθλιωμένη πλέμπα που θα προσπαθεί να ψευτοζήσει με δανεικά.

Όμως, πρώτα αλλάζουν οι συνθήκες του περιβάλλοντος και αργότερα προσαρμόζονται σε αυτές και οι κοινωνικές συμπεριφορές.

Έτσι ενώ είμαστε σε μια εποχή κρίσης, ο τόπος είναι γεμάτος ένα κάρο χαζογκόμενες που την έχουν δει μοιραίες και έχουν απαιτήσεις του στυλ:

«Ο άντρας πρέπει να μου τα σκάει γιατί εμένα το νινί μου σέρνει όλα τα τάνκερ του Δαρβινογιάννη».
«Αν ο άντρας δεν έχει τουλάχιστον Μπέμπα 850, ΔΕΝ του κάθομαι, τέλος».

Και άλλα τέτοια ματαιόδοξα και υπερφίαλα.

Όμως υπάρχουν εφευρετικοί νέοι που σαν απόγονοι του πολυμήχανου Οδυσσέα, βρίσκουν την λύση, ώστε να εντυπωσιάσουν τις πιο ματαιόδοξες χαζογκόμενες σπάζοντας τα δεσμά της μπακουροσύνης.

Δέστε παρακάτω πώς ο νέος μας μετατρέπει ένα ταπεινό Ford Escort, στην μεγαλύτερη γκομενοπαγίδα του σύμπαντος, το Wartburg 353 (1961-1991) από την μακαρίτισσα DDR.

(Αν το βίδεο σας θυμίζει την διαφήμιση του Peugeot 206, καλώς σας την θυμίζει).

Pac-man’s life.

Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι-ες (πολιτικά ορθός μέχρι εξαϋλώσεως ο δικός σου) από εσάς έχετε υπ’ όψη σας το αρχαιολογικής αξίας ηλεκτρονικόν παίγνιον εκ της χώρας του ανατέλλοντος ηλίου, το PAC-MAN.

Εν ολίγοις, σκοπός του παιχνιδιού ήταν ο κίτρινος φαγάνας που χειρίζονταν ο παίκτης να προλάβει να φάει όλες τις μπίλιες σε κάθε πίστα χωρίς να τον φάνε τα τέσσερα φαντάσματα που τον κυνηγούσαν διαρκώς. Στις τέσσερις γωνίες υπήρχαν και κάτι μεγάλες μπίλιες που όταν τις έτρωγε ο φαγάνας τα φαντάσματα χεζόντουσαν από τον φόβο τους, γινόντουσαν μπλε και όπου φύγει, φύγει. Όσο τα φαντάσματα ήταν μπλε, ο φαγάνας μπορούσε να τα φάει και να πάρει έξτρα πόντους. Όμως μετά από μερικά δευτερόλεπτα αυτά πάλι ανασταίνονταν και άντε πάλι φτου και απ’ την αρχή.

Το παίγνιον δεν είχε κάποιο χάπυ εντ (όποιος θέλει χάπΙ εντ ας πάει στο φαρμακείο) όπως άλλα μεταγενέστερα παίγνια. Στο τέλος ο πακ μαν γινόταν κεμπάμπ και τον έτρωγαν τα φαντάσματα. Στην καλύτερη κάποιος να έκανε υψηλό σκορ και να έγραφε το όνομά του στο hall of fame που κρατούσε τόσο, όσο να βγάλει ο μαγαζάτορας το μηχάνημα από την μπρίζα όταν έκλεινε το κατάστημα.

Κάποια στιγμή μου ήρθε φλασιά και αντιλήφθηκα ότι οι Ιάπωνες κατασκευαστές του παίγνιου πρέπει να ήταν πολύ φιλοσοφημένα άτομα. Ο πακ – μαν είναι αλληγορική εξομοίωση της ανθρώπινης ζωής, τίποτε λιγότερο. Human life simulator σε λέω.

Να γιατί:

1) Ότι σκατά και να κάνεις, όσο καλά ή άσχημα να τα καταφέρεις, στο τέλος γίνεσαι κεμπάμπ και το παίγνιον τελειώνει.
2) Ενίοτε, μπορείς να πετύχεις νίκες ή επιτυχίες έναντι ισχυρότερων αντιπάλων ή δύσκολων συνθηκών (ο πακ μαν που τρώει τα μπλε χεσμένα φαντάσματα), αλλά μετά από λίγο αποκαθίσταται η τάξις, το status quo, η ισορροπία του τρόμου. (Μάστωρ -κατάληξη αρχαιοπρεπής- της ταυτολογίας ο δικός σου :-Ρ).
3) Μπορεί κανείς να πετύχει στην ζωή του κάτι πραγματικά σημαντικό (Να ανακαλύψει ένα νέο φάρμακο, μια νέα τεχνολογία, να φτιάξει ένα εκπληκτικό έργο τέχνης, να φτιάξει μια τοστιέρα που δουλεύει με ψυχρή σύντηξη). Ή κάτι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ (σύμφωνα με το 70% του λοβοτομημένου πόπολου) όπως νίκη σε ριάλιτυ, να παρουσιάζει πρωινάδικο, να κερδίσει ένα περήφανο αράουτ στο παγκόσμιο κύπελλο, ή να είναι κάτοχος αιδοίου και να γυρίζει τσόντες. Όπως και να έχει, είναι πιθανόν να τον θυμούνται και μετά το τέλος του παιγνίου, (θάνατο) αφού θα είναι στο hall of fame των μεγαλύτερων κερματοχωστών. Όμως ακόμα και το hall of fame το παίρνει μετά ο διάολας όταν πάψει η παροχή του ρεύματος (περάσει ικανό χρονικό διάστημα, φουντάρει το ανθρώπινο είδος –το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον- κλπ.).

Φιλοσοφημένος λαός οι Ιάπωνες. Να μην είχαν και αυτή την μανία με το χαρακίρι με ξύλινο σπαθί για έξτρα πόνο και βασανισμό του χαρακιριαζόμενου, θα τους είχα πιο ψηλά στην εκτίμηση μου, μιλάμε ίσα με τους Δανούς που φτιάχνουν λουκάνικα βαμμένα με κόκκινη χρωστική από βίτσιο.

H θεοποίηση της απληστίας

Πολύ μου άρεσε η ατάκα που άκουσα στην ταινία του Mάικλ Mουρ "Capitalism a love story", για το ότι ζούμε σε έναν κόσμο που έχει θεοποιήσει την απληστία.

Aυτή η απληστία είναι υπεύθυνη φυσικά για την παγκόσμια οικονομική κρίση.

(Nαι, το Xέλλας δεν είναι ο ομφαλός της γης, άσχετα αν εγώ γράφω έτσι στο ωρολόγιον πάνω αριστερά στο ιστολόγιο. Tο κάνω για να μην με ζαλίζουν τίποτα Eθνοπαράφρονες. :-P)

Ανάμεσα στα διάφορα κουλά, γκαβά και χαζά που ακούγονται για την de facto (εκ των πραγμάτων) χρεωκοπία μας, ωφέλιμο είναι να ακούει κανείς και κάποιες ψύχραιμες φωνές, κατά προτίμηση απέξω, που έχουν και κάποια απόσταση από τα πράγματα. Φωνές που έχουν άποψη τόσο για την τρέχουσα κατάσταση, όσο και για τα μέτρα που πάρθηκαν για την αντιμετώπισή της.

Από κάτω ακολουθεί βίντεο με συνέντευξη του Gérard Duménil στο Kαναδικό διαδικτυακό κανάλι Real News. Aν βρίσκετε ότι ο τίτλος και το λογότυπο της Eλληνόφωνης(!) εφημερίδας Real News (Εδώ να σας δω εθνίκια και εθνοπαράφρονες) μοιάζουν ύποπτα με αυτά του διαδικτυακού καναλιού, ορθώς νομίζετε.

Ότι να 'ναι. Στην Ψωρογιώργαινα λίγοι θα το δουν, ακόμα λιγότεροι θα το καταλάβουν...

Hausaufgabe (Έλληνα, αν δεν κάνεις τα κουμάντα σου μόνος σου, κανείς δεν θα τα κάνει για σένα).

Εμένα κάτι πίπες που γράφουν κάτι γερμανικές φυλλάδες σαν την Bild (η Espresso της Γερμανίας και βάλε) ή κάτι άλλα είδη καπνιστού που δείχνει το πλεμποκάναλο RTL δεν με ενδιαφέρουν και τα προσπερνώ.

Αυτά είναι επίπέδου του χασάπη που έχει βγάλει την μπερούφσουλε για χασάπηδες, ή του εργάτη μετάλλου εκ της αντίστοιχης σχολής, που το μόνο έντυπο που διάβασε μετά την 9η τάξη του σχολείου είναι η Bild, άντε και το Kicker (αθλητική εφημερίδα) και δεν απευθύνoνται καν σε άτομα με μέσο IQ. Ένας Γερμανός λούστρος παραμένει λούστρος, κατάλληλος να μου γυαλίσει τα Πολίτικα τσαρούχια μου, ή τα träskor μου εκ Småland και Skåne.

Όμως βγαίνει μετά ο Γερμανός υπουργός εξωτερικών Γκουίντο Φον Φάουστφικεν ή κάπως έτσι και λέει με ύφος 147 Βαυαρών καρδιναλίων της Ρωμαιοκαθλικής εκκλησίας, ότι η Ελλάδα δεν θα πάρει ούτε γιούροσεντ βοήθειας, διότι πρέπει να κάνει το Hausaufgabe της, την εργασία του μαθητή για το σπίτι δηλαδή.

Για μένα αυτή η δήλωση είναι άκρως προσβλητική μεν, όμως περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό; Πραγματικά είχαμε την εντύπωση ότι οι ξένοι θα μας δάνειζαν εσαεί επειδή έχουμε μάτια τσακίρικα και αρχαία τσίλικα, ώστε να διορίσουμε το 85% του Ελληνικού πληθυσμού στο δημόσιο με αργομισθία; (Το υπόλοιπο 15% θα είναι ρεντρούμηδες).

Κυρίες και κύριοι, αν εμείς δεν κάνουμε τα κουμάντα μας, ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΜΑΣ. Ούτε καν ο Σαρκοζύ που νιώθει κατά δήλωσή του 352% Σαλονικιός και του αρέσουν τα ΛΛΛΛΛΛαδάδικα, η μπουγάτσα Σερρών και οι πιπεριές Φλωρίνης. (Αν πάρουμε και τα Rafalle θα του αρέσει και το Ασβεστοχώρι).

Και κάτι ακόμα. Όλοι αυτοί οι καραπατριωταράδες που κόπτονται για την εκ Γερμανίας χλεύη, ακόμα ονειρεύονται «μπέμπα» ή Γκολφάκι με δανεικά;
Διότι το να ψωνίζεις από αυτόν που θεωρείς ότι σε προσβάλει (αν και έχει σημαντικό ποσοστό δίκιου, εσύ με το να ξύνεις τους όρχεις σου του έδωσες το δικαίωμα) είναι σχιζοφρένεια στην καλύτερη περίπτωση.

Αλλά τι λέω ο πτωχός; Εδώ ο Νεοελλαδέζιος με την μνήμη χρυσόψαρου δηλώνει Ελληνοχριστιανός!!!!. Οπότε το να είναι αντιαμερικανός με Coca Cola, Levi’s και Mc Donald’s, ή αντιγερμανός με «Μερσεντέ» ή «Μπέμπα» αγορασμένες με δανεικά είναι πταίσμα.

Πραγματικά, μάγκες και μαγκίτισες, το πάρτι με τα δανεικά τελείωσε. Αν χτίζεις παλάτια στην άμμο με δανεικά (το μεγαλύτερο ποσοστό των οποίων μάσησαν κάτι επιτήδεια κομματόσκυλα) στο τέλος… την πληρώνουν οι γνωστοί μαλάκες (εμείς δλδ) και τα κομματόσκυλα πάνε με τα κλεμμένα δανεικά διακοπές στις Μαλδίβες.
(Αλλά που θα πάει μα τον Ήφαιστο τον κούτσαβλο; Δεν θα βυθιστούν κάποια στιγμή οι Μαλδίβες από την άνοδο της στάθμης των υδάτων; Γκρρρρ…).

Αλλά… τελικά φαίνεται ότι στην Ελλάδα των ανθρώπων –χρυσόψαρων έχει επικρατήσει πλήρως ο Εκτρελανσισμός με τα κύρια χαρακτηριστικά του την Παρολιγονικία (Π.χ. η 125η θέση σε αγώνα δρόμου θεωρείται παρ’ ολίγον νίκη) και την Μελλοντόλυση (Οι Αίπσηλων από την Ανδρομέδα με τα τερατώδη πέη που θα έρθουν να ξεπατώσουν τους εχθρούς το έθνους το 2012, ή το 2024, ή το 3429. Στους εχθρούς του έθνους περιλαμβάνεται και η μήτρα της Τζούλιας Αλεξανδράτου).

Περισσότερα περί Εκτρελανσισμού, στον συντρόφιμο αρχιερέα του Εκτρελανσισμού Περίκαλλο εδώ.

Αχ, Έλληνα στην Ελλάδα ζεις, δεν υπάρχει πια ελπίς…

Yπαρκτός Mακρυγιαννισμός

Θα φάει η μύγα Mακρυγιάννειο βάλσαμο και το κουνούπι vicks για την βουλωμένη μύτη.

Διαβάστε στον Xρ. Mόρφο για τα νέα μέτρα. Kλίκατις, κλούκατις, ξανακλούκατις!

Φτηνοί στο στάρι, ακριβοί στα πίτουρα και πέεερα βρέχει.

Ακούω και βλέπω διάφορα αναφορικά με αυτό το κακόγουστο και ελεεινό φωτομοντάζ που βανδαλίζει ένα έργο τέχνης που κατασκευάστηκε από τους Αρχαίους Έλληνες και ανήκει πλέον στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά. Με το τελευταίο θέλω να πω ότι ο φωτοσοπάς θα μπορούσε κάλλιστα να έχει αφοδεύσει πάνω στο σύνολο των γραπτών του Γκαίτε. Την ίδια ντροπή θα έπρεπε να νιώθει.

Α! Και φυσικά ο Μήτσος από τα Φάρσαλα, ή τα λαμόγια που ξεκατίνιασαν τα κοινοτικά πακέτα και τα έκαναν μεζονέτες στο Ντράφι και Καγιέ, ουδένα έπαινο αξίζουν απλά επειδή αποκαλούν εαυτούς «Έλληνες». Καθένας και καθεμία, κρίνεται από τα ΔΙΚΑ του / της έργα και όχι του προπάππου του. Αν κάποιος είναι ένας ακαμάτης απατεώνας που χρήζει μεταμόσχευσης ήπατος από το πολύ φραπόγαλο και τις μπόμπες στα κωλόμπαρα, δεν θεωρείται γαμάουα επειδή ο προπάππος ήτο τέτοιος, αν και δεν το ήξερε, διότι η λέξις «γαμάουα» θα ήτο άγνωστος στον προπάππον.

Ακαμάτης απατεών είναι ο μπόμπας - φραπόγαλας.

Τόσο η υπόθεση με τις Γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις που ξανάγινε τώρα επίκαιρη 60 χρόνια μετά το τέλος του εμφυλίου(!), όσο και η υπόθεση με το όνομα «Μακεδονία» και τις αλυτρωτικές βλέψεις της γειτονικής πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας (;) μου δίνουν την εξής εικόνα:

Η Ελλάδα είναι ένας πολλά βαρύς και όχι καφενειόμαγκας που έχει στηθεί στα τέσσερα και τον σοδομίζει ανηλεώς ένας παχύσαρκος, κάθιδρος, τριχωτός, μουστακαλής και καραφλός εκδοροσφαγεύς.

Ξαφνικά ο εκδοροσφαγεύς λέει:

- Φιλε το ξέρεις ότι σου σκίζω τον κώλο έτσι;
- Τιιιι;;;; Πώς τολμάς ρε να αμφισβητείς τον ανδρισμό μου; Αν κατέβεις από κει πίσω θα σου δείξω εγώ!

Ε ναι. Εξήντα χρόνια μετά το τέλος του εμφυλίου ξαναθυμηθήκαμε τις Γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις; Όλες οι Ελληνικές κυβερνήσεις της «Εθνοσωτηρίου Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου 1967» συμπεριλαμβανομένης τι κάνανε;

Παίζανε το τσουτσουνάκι τους από το 1950; Ναι.

Εδώ και 65 χρόνια ο Τίτο, ο δικτάτωρ του λαού, (Τίτλος Σουηδικής βιογραφίας του) για δικούς του λόγους μετονόμασε την περιοχή της Φύρομ σε «Μακεδονία» . Οι Έλληνες τι κάνανε; Μην πω δηλαδή και για τα Ελληνικά σχολικά βιβλία γεωγραφίας της δεκαετίας του ’70 που έγραφαν «Μακεδονία» και «Μακεδονική γλώσσα».

Παίζανε το τσουτσουνάκι τους από το 1950; Ναι. Ακόμα και μετά το 1991; Ναι.

Είναι μετά δυνατόν ο κάθε καλοπροαίρετος Λουξεμβούργιος ή Ισλανδός παρατηρητής να μας πάρει σοβαρά; Όχι βέβαια. Αυτοί παίζουν το τσουτσουνάκι τους λένε και με το δίκιο τους οι άνθρωποι.

Υπάρχει μια μεγάλη παρεξήγηση στα Ελληνικά Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης και κατ’ επέκταση στους Έλληνες.

Η παρεξήγηση είναι, ότι σε έναν κόσμο που έχει θεοποιήσει την απληστία, ο άλλος έχει όρεξη να δώσει έστω και ένα γιούροσεντ σε εσένα επειδή είσαι ωραίος ως Έλλην και ο προπάππος σου ρευόταν αστραπές και έκλανε βροντές (μαζί με τον γκιώνη και την γλαύκα το σύμβολο της Σοφίας).

Όχι ρε φίλε.

Ο ΜΕΣΟΣ Γερμανός, Γάλλος, Βρετανός, Σουηδός κλπ. θα προτιμήσει να σε δει να τρως γκαζόν και γαϊδουράγκαθα, παρά να σου δώσει δανεικά και αγύριστα. (Άσε που έτσι όπως είναι τα πράγματα κινδυνεύει ο ίδιος να φάει γκαζόν και γαϊδουράγκαθα).

Μην λησμονούμε ότι παγκοσμίως, ελάχιστοι είναι οι καλλιεργημένοι, αυτοί που ασχολούνται με την ιστορία, με την τέχνη και άλλα τέτοια θολοκουλτουριάρικα.

ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΑ θα δώσω 30% του ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ πληθυσμού στους «καλλιεργημένους» διαφόρων βαθμών και 70% σε Ουζουμπούρου και Μάο – Μάο σαν τα στίφη που γίνονται ντίρλα και κάνουν παρτούζες στο Φαληράκι και στα Μάλια.

30% θα εκτιμήσουν τα αρχαία σου, αλλά 80% -100% θα τσαντιστούν που ζητάς συνέχεια δανεικά.

Όπερ έδει δείξαι.

Άμα εσύ ο ίδιος δεν κάνεις τα κουμάντα σου, θα τα κάνει ο άλλος για σένα; Καλά Έλληνά μου, σε βάρεσε κανένα πιάνο στο κεφάλι όταν ήσουν μικρός;

Αν σε τσαντίζει και δεν έχεις συγχωρέσει το Δίστομο, τα Καλάβρυτα, το ότι η ΟΔΓ δεν πληρώνει – δεν πληρώνει που μας ξεπάτωσε το 41 – 44, τι σκατά παίρνεις Καγιέ και Γκολφάκια ή ακόμα και γερμανικά αλλαντικά;

Πάρε Βόλβο, Σιτροέν, Πεζό, Ρενό, Κάντιλακ, Μαζεράτι, Λέξους, Λάντσια, Φίατ, Άλφα Ρομέο και Χιουντάι.

Εθνοσυνειδητοποιημένε μου εσύ Νεοέλληνα μην σε ματιάξω, ΦΤΟΥ!