Det här landet åker käpprätt åt helvetet, είπε ο κύριος Adelsson.

Ο φιλέλλην Σουηδός βαρονέτος Adolf Gustaf Börje Uno Ragnar Adelsson έκλεισε σκασμένος την 88 ιντσών internet TV του.

«Det här landet åker käpprätt åt helvetet» (Αυτή η χώρα πάει κατ’ ευθείαν στην / στον κόλαση / διάολο). Κόλαση κυριολεκτικά, διάολο σε πιο ελεύθερη μετάφραση.

Δεν αναφερόταν στην Σουηδία. Αυτή η φράση είχε εκστομιστεί για την Σουηδία από όλο το συγγενολόι του κυρίου Adelsson από την δεκαετία του ’30, τότε που τα κομμούνια οι σοσιαλδημοκράτες πήραν την εξουσία. Ακόμα και στα διαλείμματα (1976-1982, 1991-1994, 2006-?) που κυβερνούσαν τα κομμούνια light, η κεντροδεξιά δηλαδή, πάλι η ίδια φράσις εκστομιζόταν. Αν η Σουηδία δεν γύρναγε στα χρόνια του βασιλέα Karl XI (17ος αιών), το Αντελσονέικο δεν υπήρχε περίπτωση να αλλάξει γνώμη.

Όχι. Η απογοήτευσις ήταν για την αγαπημένη του Ελλάδα. Πατρίδα του Σωκράτη, του Αριστοτέλη, του Αρίσταρχου, του Αρχιμήδη και του Ερατοσθένη. Α! Και του Μεγαλέξαντρα, αλλά το συνεχές μπούρου – μπούρου της Σκοπιανής (Ορθότερα: Πρώην Γιουγκοσλάβας Δημοκράτισσας της Μακεδονίας) καταγωγής οικονόμου του, περί Μακεντόνιγια και Αλεκσάνταρ Βελίκι, που μίλαγε σλαβικά και έπινε βότκα τρώγοντας μπορστ, είχαν κάνει ακόμα και αυτόν τον υπέργηρο Ελληνιστή να αμφιβάλει. Ου γαρ έρχεται μόνον το γήρας. «Να θυμηθώ να την διώξω την σκρόφα» σκέφτονταν, αλλά η Σβετλάνα είχε μεγάλα, πολύ μεγάλα, θηριώδη σχεδόν βυζιά και πάντα τελευταία στιγμή ο βαρονέτος ανέβαλε την απόλυση.

Συγκεκριμένα, η είδηση που σήκωσε όρθιες τας ολίγας τρίχας του σχεδόν φαλακρού του κρανίου ήταν η εξής: (πηγή)

Κατ’ εντολή της κυβερνήσεως, η ΕΤΕ μετέτρεψε τις καταθέσεις των πανεπιστημίων, ΤΕΙ και νοσοκομείων σε ομόλογα του Ελληνικού δημοσίου, χωρίς να ενημερωθούν οι πρυτάνεις, οι πρόεδροι των ΤΕΙ, ή οι διευθυντές των νοσοκομείων. Αποτέλεσμα τούτου ήταν να υποστούν «κούρεμα» εξ αιτίας του Εθνοσωτηρίου Πη – Ες – Άει, 70% κατά μέσο όρο. Οπότε μπορεί κανείς να καταλάβει πως ο όποιος προγραμματισμός των εμπλεκομένων ΝΠΔΔ πάει στον Βελζεβούλ κατ’ ευθείαν. (Ίμπλις για τους μωαμεθανούς συμπολίτες μας).

(Πολιτική Ορθότης: Μπορείς να εκμεταλλεύεσαι τον άλλον μέχρι εξαϋλώσεως, αρκεί να ΜΗΝ τον πεις χονδρό, κουτσό, μαύρο ή λούγκρα).

Όπερ μεθερμηνευόμενον:

Τι θέλει το πανεπιστήμιο; Έρευνα; Χαααα…. Έρευνα ε; Να!
(Να τα ακούει ο Προφέτας αυτά)

Τι θέλει το νοσοκομείο; Φάρμακα; Χαααα…. Φάρμακα ε; Να!
(Από εδώ και πέρα τα νοσοκομεία θα παίζουν απλά τον ρόλο του προθάλάμου για τα εκκλησάκια που βρίσκονται στους χώρους τους. Καύσις νεκρών δεν διατίθεται ακόμη, αυτή διατίθεται μόνο για τα νοσοκομειακά απόβλητα. Αν ο ασθενής επιθυμεί καύσιν θα πρέπει να δηλωθεί ως νοσοκομειακό απόβλητο στην διεύθυνση του νοσοκομείου και την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών).

«Δυστυχώς η Ελλάς είχε την μεταχείριση ωρολογιακής βόμβας από τους και καλά εταίρους της στην ΕΕ», σκέφτηκε ο βαρονέτος χαζεύοντας τα βυζιά της Σβετλάνας που καθάριζε με οδοντόβουρτσα πεσμένη στα τέσσερα, το Περσικό χαλί που είχε αγοραστεί από την ξακουστή γκαλερί Μοιραράκη.

«Όπως ο πυροτεχνουργός πάει την βόμβα σε ένα ασφαλές μέρος για να σκάσει εάν δεν μπορεί να την αφοπλίσει, έτσι και το όποιο κούρεμα του χρέους της Ελλάδας καθυστέρησε, ώστε το κανόνι να σκάσει ασφαλώς χωρίς ζημιά για το Ευρώ». Χρίτσι – χρίτσι έκανε η οδοντόβουρτσα πάνω στο χαλί και γλούμπου – γκλούμπου τα βυζιά της Σβετλάνας που πήγαιναν πέρα – δώθε.

«Αυτό το Ευρώ δεν έχει μέλλον. Δεν μπορεί η Ελλάδα να έχει ίδιο νόμισμα με την Γερμανία, ούτε η Εσθονία με την Γαλλία, - πω πω βυζάρες- , για να έχουν οι χώρες της ΕΕ το ίδιο νόμισμα πρέπει να κυβερνώνται με ισχυρό ομοσπονδιακό σύστημα όπως οι ΗΠΑ». Πέρα δώθε κουνιόταν ο πισινός της Σβετλάνας.

«Αν δεν καταρρεύσει απότομα το Ευρώ λόγω Ισπανίας, Πορτογαλίας, Ιρλανδίας και Ιταλίας, ίσως γίνει προσπάθεια για απότομη ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης, με πρόφαση την σωτηρία του Ευρώ. – Τι κωλάρα - και έτσι να παρακαμφθούν τα όποια εθνικιστικά αντανακλαστικά των λαών της Ευρώπης».

- Βαρόνε σηκώνετε τα πόδια σας παρακαλώ για να καθαρίσω; Είπε η Σβετλάνα πεσμένη ακόμα στα τέσσερα.

«Την Ελλάδα μου θυμίζει αυτή η βυζαρού έτσι πεσμένη στα τέσσερ… χρρρ».

Κατάκοπος ο υπέργηρος βαρονέτος Adelsson έπεσε σε λήθαργο με όνειρα που τα στοίχειωναν οι βυζάρες της Σβετλάνας…

Μαζί σου Βαγγέλα, για μια Ελλάδα έλα.

Εικών από εδώ

Στις εκλογές του 1981, τις συγκεντρώσεις του ΠΑΣΟΚ δονούσε το σύνθημα : «Μαζί σου Αντρέα για μια Ελλάδα νέα». Ήταν μια εποχή προσδοκιών για πολύ κόσμο, που αποκαλούνταν από το κράτος της Δεξιάς που επικράτησε στον εμφύλιο, «συμμορίται» και «συνοδοιπόροι».

Ναι, στα πλαίσια της ολοκληρωτικής επικράτησης του Συναγερμού, της ΕΡΕ κλπ, με την βοήθεια των Αμερικανών, ακόμα και οι ψηφοφόροι του «κέντρου» αποκλείονταν από την κουτάλα του δημοσίου, με την δικαιολογία της μη απολύτου «εθνικοφροσύνης». Ο πατέρας μου θυμάται τις εποχές που όχι «Αυγή» δεν τολμούσε να πάρει κανείς από το περίπτερο, χωρίς να την τυλίξει πρώτα μέσα σε μια «Βραδυνή», αλλά ούτε καν τα «Τα Νέα» ή «το Έθνος». Αυτές μάλλον μπορούσε να τις τυλίξει κανείς μέσα σε μια «Αθλητική Ηχώ» αφού δεν ήταν «συμμορίτικες».

Βγήκε ο Αντρέας, έφαγαν και οι τέως «συνοδοιπόροι», σκάσανε, ξαναβγήκαν οι «εθνικόφρονες», ξαναφάγανε, ξαναβγήκαν οι «συνοδοιπόροι», ξαναφάγανε, ξαναβγήκαν οι «εθνικόφρονες»...

Και ήρθε το σινιάλο από το Αμέρικα το 2008 και η φούσκα έσκασε.

Όσοι ήταν χωρίς ΣΟΒΑΡΕΣ καβάτζες, την πατήσανε, ή θα την πατήσουν λίαν συντόμως. Γέροι, ασθενείς και ανάπηροι θα φύγουν μια ώρα αρχύτερα, για να βελτιωθεί η φυλή σύμφωνα με τις επιταγές του Ευρωεθνικοσοσιαλισμού. Όσοι μπορούν να μεταναστεύσουν θα το κάνουν.

(Έρχομαι πραγματικά σε πολύ δύσκολη θέση όταν άγνωστοι μου ζητάνε πληροφορίες για το πώς θα την κάνουν για τον... Σουηδικό παράδεισο που... χάθηκε για πάντα με την δεκαετία του 1970 και την απόσυρση των ΑΒΒΑ. Θλίβομαι πραγματικά για την κατάντια της χώρας).

Και από εκεί που παλιότερα γούσταρα όταν ερχόντουσαν οι εκλογές, περίπου όσο όταν έρχονταν το Παγκόσμιο Κύπελλο, τώρα μου έρχεται να ξεράσω.

Τι σύνθημα θα μπορούσε να δονήσει τις εξέδρ... εεε... τις κομματικές συγκεντρώσεις τώρα;

«Μαζί σου Βαγγέλα, για μια Ελλάδα έλα»; Βλέπετε το «Βαγγέλα» δεν κάνει ρίμα με το «νέα», και το « για μια Ελλάδα έλα» είναι αρκούντως θολό και ασαφές όσο το μέλλον(;) της Ελλάδας.

«Μαζί σου Αντώνη, σήκωσε το σεντόνι»; Άστα, αυτοί που θα ψηφίσουν Αντώνη νομίζουν ότι θα διοριστούν στο δημόσιο και δεν θα είναι μέσα στους 150.000 – 200.000 που θα πάρουν πόδι κατ’ εντολή της τρόικας.

Πραγματικά, οι εκλογές και το αποτέλεσμα τους δεν έχουν κάποιο νόημα όσο είμαστε χειροπόδαρα δεμένοι από τους δανειστές στο Μνημόνιο ΙΙ που θα μας οδηγήσει σύντομα στην άτακτη χρεοκοπία ή την Βαλχάλα. (Θα μας αποβιώσει εάν δεν πιάσατε το Σκανδιναβικό υπονοούμενο).

Ένα δείγμα υγείας και μη παντελούς νέκρωσης του εγκεφάλου των πολιτών, θα ήταν να μπουν 10 κόμματα στην Βουλή έτσι για το γαμώτο.

Και για όσους δεν κατάλαβαν, είπα ΔΕΙΓΜΑ υγείας, όχι ΛΥΣΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ.

Λύση του προβλήματος θα ήταν ίσως η ολοκληρωτική κατάρρευση του Ευρώ και του Δολαρίου, να γίνουν όλα πουτάνα ώστε να εξισωθούν οι διαφορές. Όπως και να έχει, η διαδικασία μετάβασης στην επώδυνη νεοφεουδαρχία είναι αιματηρή και η διακοπή αυτής της μετάβασης, πάλι αιματηρή. (κυριολεκτικά και μεταφορικά). Διαλέχτε.

Και για να κάνω και εγώ τα προγνωστικά μου για τις εκλογές: Συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, πρωθυπουργός Σαμαρεύς, υπουργός οικονομικών Παπαδημεύς.

Ο σώζων εαυτόν σωθήτω.

Η Αόρατος Χειρ.

Η αόρατος χειρ των αγορών ενώ επιλύει το επισιτιστικόν πρόβλημα της Αφρικής. Δεν διακρίνεται εις την εικόναν διότι είναι αόρατος σαν τα τζάμια που πλύθηκαν με AJAX. (ΑΖΑΧ στο Ελλαδιστάν λόγω σεβασμου στον Αίαντα Αμεστελόδαμου - Άγιαξ Άμστερνταμ).

Πραγματικά είναι πάρα, μα πάρα πολύ κουραστικό να βλέπεις ανθρώπους να θρησκειοποιούν την οποιαδήποτε σαχλαμάρα τους κολλήσει εις την γκλάβαν. Επί παραδείγματι η θρησκειοποίηση από κάποιους ενός νόμου που διέπει τις εμπορικές συναλλαγές, του νόμου της προσφοράς και της ζήτησης. Το γεγονός ότι η τιμή για κάποιο προϊόν ή υπηρεσία, ισορροπεί κάποια στιγμή σαν αποτέλεσμα των ποσοτήτων προσφοράς και ζήτησης, κάνει κάποιους να νομίζουν ότι ανεκαλύφθη η αόρατος χειρ που θα σώσει το (πολύ-) σύμπαν από πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν.

Παρενθετικά αναφέρω ότι οι εν λόγω αναφέρονται σαν «φιλελεύθεροι» ή οικονομικώς «φιλελεύθεροι» ή κάτι με ελευθερία τέλος πάντων. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι στην Ευρώπη σαν «Liberal» νοείται σαν κάποιος που ψηφίζει το κόμμα το κυρίου Ρέσλερ στην Γερμανία, ή το Folkpartiet Liberalerna στην Σουηδία. Και τα δύο κόμματα μετέχουν στους κεντροδεξιούς συνασπισμούς που κυβερνούν αυτή την στιγμή αυτές τις δύο χώρες.

Αν πάμε όμως στην άλλη μεριά του Ατλαντικού και δηλώσεις «Liberal», τότε νοείσαι σαν κομμούνι, μη σου πω και νέγρος, Εβραίος, κομμουνιστής, χίπης, πρεζάκιας, αναρχικός, ναρκομανής και μωαμεθανός ταυτόχρονα. (Heart bleedin’, tree huggin’ commie, lib’rul’). Εκεί υπάρχει και ο όρος «Libertarian» και αφορά κάτι ανθρώπους σαν τον υποψήφιο στις προκριματικές εκλογές των Ρεπουμπλικανών Ron Paul, που θεωρεί το σύνταγμα των ΗΠΑ κάτι σαν τον λόγο του Θεού ή κάτι τέτοιο. (Στην αρχική του έκδοση, το σύνταγμα των ΗΠΑ ανέφερε ρητώς ότι ένας νέγρος ισούται με τα 3/5 ενός λευκού). Ο εν λόγω έχει ονομάσει τον υιό του Rand Paul προς τιμήν της Προφήτησας Ayn Rand βοήθεια μας. Φανατικός οπαδός του «Libertarian» Ron Paul είναι και ο Αλέξης ο Τζώνης, κήρυγμα του οποίου μπορείτε να δείτε παρακάτω.

Αλλά αυτό που με έκανε να γράψω το σημερινό ποστ δεν ήταν η αόρατος χειρ της αγοράς, ούτε η Ayn Rand, ούτε ο Αλέξης ο Τζώνης.

Αυτό που με έκανε τούρμπο ήταν η δήλωσις της Χριστίνης Λαγκάρντ, για το ότι η ανάπτυξη θα έρθει στην Ελλάδα δια της περικοπής των μισθών. (κλικ). Δηλαδή όπως έχω γράψει παλαιότερα μέσω της Λετονοποίησης της Ελλάδας. Μετά την Λετονία η περήφανη Ελλάς απολαμβάνει τις θωπείες της αοράτου χειρός της αγοράς, λέγε με ΔΝΤ.

Μα γιατί να σταματήσουμε στις μειώσεις μισθών; Ας εξαερώσουμε τα 11 εκατομμύρια των κατοίκων της Ελλάδας γηγενών τε και αλλοδαπών και ας φέρουμε 20 εκατομμύρια υπάκουους Κινέζους που θα φτιάχνουν iPad, iPod και iPhone τα οποία θα τα αγοράζει ο… κανένας διότι σε κάποια χρόνια από τώρα, αυτό που ονομάζεται «Δυτική μεσαία τάξη» δεν θα υπάρχει. Εκεί να δεις δείκτες που θα σπάνε τα κοντέρ. Πολλαπλοί οργασμοί εγγυημένοι.

Περιμένοντας λοιπόν την άτακτη χρεοκοπία της Ελλάδας που προπαγανδίζουν κάποιοι των αγορών (κλικ) –δεν έχουν και πολύ άδικο δυστυχώς- έχω να πω τούτο:

Το παρόν παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα πρέπει να καταρρεύσει πλήρως και να αντικατασταθεί από κάτι άλλο ανθρωπινότερο ξεκινώντας από μηδενική βάση. Ίσως και συνοδεία 7 δισεκατομμυρίων μεταμοσχεύσεων εγκεφάλου.

Tabula rasa. Τώρα.

Alles in Ordnung

Είχα συναντήσει κάποτε έναν καραβανάν, κατώτερον αξιωματικόν (όχι από σχολή ευελπίδων δλδ.) που όποτε κάποιος του απαντούσε «εντάξει» ανταπαντούσε «εντάξει πάει να πει ότι όλα είναι σε τάξη». Ή Alles in Ordnung, κατά την γλώσσα των τωρινών (μέχρι νεωτέρας) οικονομικών επικυρίαρχών μας. Βλέπετε η Ελλάς πήρε την κούπαν του Πη - Ες – Άει, κάτι σαν το Γιούρον ένα πράγμα και άπασα η φύσις και η κορωνίς της δημιουργίας, οι άνθρωποι οι ονομαστοί, αγαλιάζουσι, ευφραίνουσι τε και χοροπηδώσι από πηγαίαν και ανόθευτον χαράν. Την ίδιαν ανόθευτον χαράν που θα ένοιωθε και εις καταχρεωμένος Νεοέλλην με 12 τιγκαρισμένας πιστωτικάς κάρτας και στεγαστικό δάνειο (με εξόφληση εντός 25 ετών) όταν θα του έδιναν μια ολοκαίνουργια Platinum Visa με ετήσιο επιτόκιο 35%.

Βλέπετε η Ελλάς δεν εσώθη ακριβώς με το θρυλικόν Πη – Ες – Άει. H ενεργοποίηση των CDS (ασφαλίστρων έναντι κινδύνου χρεοκοπίας του δανειζόμενου) διέδωσαν εις όλον το γλόμπον, ενδεχομένως και τα αστρικά συστήματα του Σειρίου και Zeta Reticuli, το μαύρον μανδάτον ότι ο ομφαλός του σύμπαντος Ελλάς, χώρα των γιγάντων που κλάνουν βροντές και ρεύονται αστραπές, χρεοκόπησε.

Συντεταγμένα μεν, χρεοκόπησε δε. (1) (2).

Και φυσικά αν κανείς πιστεύει στα σοβαρά ότι η Ελλάδα θα έχει το 2020 χρέος ίσο με 120,5% του ΑΕΠ, ανατρέποντας αμέσως το –7% της ύφεσης το 2011 και κάνοντας και εγώ δεν ξέρω συν πόσο τοις εκατό ανάπτυξη ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ, με μόνη ενέργεια το συνεχές παρλάρισμα περί αναπτύξεως, μάλλον χρήζει μεταμόσχευσης εγκεφάλου.

Ωστόσο, το παρόν ιστολόγιο στα πλαίσια της κοινωνικής πολιτικής που ασκεί (στο μιλητό πάντα, σύμφωνα με τας Νεοελληνικάς παραδόσεις, ήθη και έθιμα) προσφέρει πλούσια δώρα στην γενιά των 400 Ευρώ και των φαλιρισμένων μικροεπιχειρηματιών, σε συνεργασία με την κολόνια Μυρτώ. (Σε λεμόνι, λάιμ και ξυνισμένο βατόμουρο).

Προβλέψτε το επόμενο επεισόδιο του δράματος και κερδίστε πλούσια δώρα – έκπληξη:

1) Η Ελλάς χρεοκοπεί ατάκτως πριν το τέλος του 2013 όπως Argentina.

2) Μέχρι το τέλος του 2013, οι ΗΠΑ και το Ισράηλ επιτίθενται στο Ιράν, προκαλώντας αντίδραση της Κίνας και της Ρωσίας και την έναρξη του Γ’ παγκοσμίου πολέμου. Οπότε στα τέτοια μας τα δανεικά. Μπόλεμος, αίμα, τιμή, μοσχαροκεφαλή.

3) Οι Τούρκοι προκαλούν τσοκ μπουγιούκ τσαμπουκά στο Αιγαίο με αφορμή την έρευνα της Ελλάδας για πετρέλαιο στο Ιόνιο, στο Κατάκολο και νότια της Κρήτης. Μπόλεμος, αίμα, τιμή, μοσχαροκεφαλή. Οι Ισραηλινοί σύμμαχοι μας ρίχνουν ατομική μπόμπα στην Κωνσταντινούπολη. Οπότε, πάλι στα τέτοια μας τα δανεικά.

4) Η Ελλάς κατακτά τα Euro 2012 και 2016, τα Μουντιάλ 2014 και 2018 και φθάνει το χρέος της στο μη βιώσιμο 120,5% το 2020. Ο μισός πληθυσμός έχει πάει μετανάστης στην Αυστραλία, ενώ οι Γερμανοί μας λένε ένα μεγάλο μπράβο για τις κούπες.

5) Άλλο. (Συμπληρώνετε στα σχόλια).

Χεσμένος από εθνική υπερηφάνεια για το Βρετανικό δίκαιο που πλέον διέπει τα Ελληνικά ομόλογα, άδω ανερυθριάστως “Rule Britannia”.

We are British old chap; we’ve won two World Wars and one World Cup!

Αβρακαδάβρακα.

Πάντα οι παρλάτες και τα λόγια του αέρα είναι ευκολότερα από τις ενέργειες, ακόμα και τις πιο απλές. Αυτό φυσικά ισχύει και για τα ιστολόγια, τα ΜΜΕ, ή ακόμα χειρότερα, βόηθα Μπανζελίστρα μ’, τις σαχλαμάρες που εκσφενδονίζουν οι και καλά κοπτόμενοι δια τους συνανθρώπους τους πολιτικοί. (Ρίγος με έπιασε από την Εθνική ανάταση).

Χαρακτηριστικά, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι το να γράφω τις αμπελοφιλοσοφίες μου σε αυτό το μετερέζι του Μεγάλου Αδελφου (Γουγλδελφού), είναι απείρως ευκολότερο από το να σηκώσω τον βολεμένο μπισινό μου και να πάω να φτιάξω έναν πατροπαράδοτον φράπον.

(Ρε μάαααναααααα!!!! Τι γίνεται αυτός ο καφέεεεες; Κόκαλα έχει ναούμ;).

Ακόμη χαρακτηριστικότερα μπορώ να αναφέρω το ξόρκι που εκστομίζουν εκλεκτοί πολιτικοί, όπως ο κύριος Μπαρόζο, η κυρία Βόζενμπεργκ, ή ακόμη και επόμενος πρωθυπουργός Σαμαρεύς. Το ξόρκι ονομάζεται «ανάπτυξη» και είναι η μετάφραση του Ταλμουδικού «αβρακαδάβρακα». Θεωρείται ισχυρότερο από το «ήρθε μια γριά από την Μπόλη και έφερε το χάσει-χάσει» αλλά ασθενέστερο του «Να σου καεί το άει – παδ καριολόπουστα».

Η εκστόμισις του εν λόγω ξορκίου είναι απείρως ευκολότερη από την πραγματική ανάπτυξη που συνίσταται από την δημιουργία ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ επιχειρήσεων, παραγωγή προϊόντων, δημιουργία θέσεων εργασίας κλπ.

Διότι πέρα από την άσχημη κατάσταση της χώρας, την θηριώδη γραφειοκρατία και το στέρεμα των πιστώσεων από τις (ουσιαστικά φαλιρισμένες) Ελληνικές τράπεζες, ποτέ δεν ήταν στην Ελλάδα ισχυρή η κουλτούρα της παραγωγικής δημιουργικότητας. Δηλαδή πολύ σπανιότερα κάποιος Ελλαδίτης (σημαντικό αυτό, όχι Έλληνας γενικώς), θα προσπαθούσε να φτιάξει κάποιο πρωτότυπο προϊόν να κονομήσει, από το να κάνει μια καραλαμογιά για να κονομήσει. Π.χ. υπερτιμημένα ρουμς του λετ, ή μασούλημα επιδοτήσεων για ανύπαρκτες καλλιέργειες.

Πιθανολογώ λοιπόν, ότι όσο και να χτυπιούνται Έλληνες και Ευρωπαίοι πολιτικοί, ανάπτυξη στην πράξη ΔΕΝ θα έρθει, με αποτέλεσμα το όλο Μνημόνιο ΙΙ που στηρίζεται σε κάτι απίθανες παραδοχές περί αειφόρου και συνεχούς ανάπτυξης από το 2013 και μετά (Αβρακαδάααααβρκαααα…) να αποτελέσει θηλειά στον λαιμό των μη καβαντζαριζμένων εν Ελβετία Ελλήνων. Ήτοι οι πιθανότητες για ανεξέλεγκτη χρεοκοπία (των ΗΔΗ χρεοκοπημένων) στο εγγύς μέλλον, είναι πολύ περισσότερες από το «αίσιο» σενάριο του χρέους 120,5% το 2020. (Αν δεν έχει καταρρεύσει το Ευρώ μέχρι τότε, ή δεν έχει γίνει ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος, η ακόμα χειρότερα έχει κλείσει το facebbok).

Χωρίς πλάκα, το να σφίγγονται κάθε μέρα οι Έλληνες επί δίωρο, μουγκρίζοντας «ανάααπτυξηηη!», θα είναι αποτελεσματικότερο από το σύνολο των δηλώσεων πολιτικάντηδων που υπερηφάνως δηλώνουν ότι είναι γαμάουα, επειδή «μιλάνε για ανάπτυξη».

Το εγγύς μέλλον μας σαν χώρα, είναι από σκατά έως πολύ σκατά. Στο χέρι μας είναι να κάνουμε το μακρινό μας μέλλον καλύτερο. Μπορούμε; Ελπίζω (δεν εκτιμώ) πως ναι.
Αμ. Έπος αμ’ Έργον που λένε και στο Μηχανικό.