Το Soylent Green έρχεται να προσφέρει νέους γευστικούς οργασμούς σε έναν ξεχειλισμένο από δίποδα κόσμο.

Soylent Green is made of people I tell 'ya! Tastes like ham and spinach!

Φυσικά και το μέλλον της διατροφής των ανθρώπων μπορεί να είναι το Soylent Green (από την ομώνυμη δυστοπική ταινία της δεκαετίας του ’70).

Τι νομίσατε;

Πράσινες γκοφρέτες που στο κουτί γράφει ότι είναι κατασκευασμένες από φυτοπλανγκτόν από τους (νεκρούς από αλιεύματα πλέον) ωκεανούς, αλλά στην πραγματικότητα είναι κατασκευασμένες από τα άφθονα ανθρώπινα πτώματα, σε μια γη που στενάζει από τον υπερπληθυσμό.

Διότι το να προσφέρουν οι μεγαλύτερες πολυεθνικές τροφίμων προϊόντα από βόειο κρέας, ενώ ρίχνουν και μέσα και κάμποσο αλογίσιο κρέας, δεν είναι διατροφικό πρόβλημα καθ’ αυτό. Μια χαρά κρέας είναι και το αλογίσιο και καταναλώνεται σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, χωρίς κάποιο πρόβλημα.

Όμως, όπως και να το κάνεις, υποτίθεται ότι οι μεγάλες εταιρίες έχουν αυστηρότερες και υψηλότερες υγειονομικές προδιαγραφές, σοβαρότερο κώδικα δεοντολογίας (χα χα) και φιλοσοφία εξυπηρέτησης του πελάτη, από τον Μπάρμπα-Φώτη τον σουβλατζή της γειτονιάς που στο υπόγειό του βρέθηκαν ένα σωρό τομάρια από αδέσποτα σκυλιά και γάτες. (Παρένθεση: Το δράμα του μπάρμπα-Φώτη. Από τότε που του ήρθε νταμπλάς με μία Κορεάτισα που είδε στο περίπτερο της Χιουντάι στην έκθεση αυτοκινήτων, δεν μπορεί να βγάλει από το μυαλό του το σκυλίσιο κρέας. Για τις γάτες δεν ξέρω τι φταίει).

Και φυσικά για τις όποιες παραβάσεις οπουδήποτε ισχύει αυτό που ισχύει και για τις κατσαρίδες: Αν δεις μία κατσαρίδα σε έναν χώρο, υπάρχουν άλλες δέκα που δεν τις βλέπεις! Συνεπώς το περιστατικό μας λέει το εξής απλό που είπα και στην προηγούμενη ανάρτηση: Αν οι εταιρίες τροφίμων μπορούν να σου δώσουν να φας σκατά χωρίς να το πάρεις πρέφα, θα το κάνουν, διότι σε αυτό τις οδηγεί η άπειρη απληστία τους.

Όμως πρέπει να σκεφτούμε το εξής:

Με έναν συνεχώς αυξανόμενο παγκόσμιο πληθυσμό, με ολοένα περισσότερους ανθρώπους να θέλουν ΦΤΗΝΟ κρέας, είναι δυνατόν να καλυφθεί αυτή η ζήτηση με αξιοπρεπούς ποιότητας προϊόν;
(Μην ακούτε καραπαπάρες τύπου Άλεξ Τζόουνς. Ο παγκόσμιος πληθυσμός θα συνεχίσει να αυξάνεται τουλάχιστον μέχρι τα 9-10 δις το 2050, εκτός αν γίνει ο Γ’ παγκόσμιος πόλεμος πρώτα).

Προφανώς όχι. Ούτε κρέας ούτε αλιεύματα. Τουλάχιστον όχι μέχρι να είναι δυνατή η φτηνή παραγωγή ΣΥΝΘΕΤΙΚΟΥ κρέατος. Συνεπώς είναι λογικό ότι για έναν συνεχώς αυξανόμενο πληθυσμό, ο μόνος τρόπος για να τραφούν αξιοπρεπώς όλοι οι άνθρωποι θα είναι είτε η στροφή στην πλήρη χορτοφαγία, είτε στην κρεοφαγία με (πολύ) μέτρο, ας πούμε κρέας μια φορά στις 15 ή μια φορά. τον μήνα.

Βλέπετε το κρέας πλέον δεν παράγεται σε τίποτα γραφικά αγροκτήματα αλλά σε κάτι άθλιες βιομηχανικές μονάδες όπου τα ζώα καταναλώνουν γενετικά τροποποιημένη Roundup Ready σόγια για να γίνουν τόφαλοι γρηγορότερα.

Και για όσους νέρντουλες (σαν και εμένα) ελπίζουν ότι η ανθρωπότητα δεν θα αυτοκαταστραφεί (τελείως) και θα δοκιμάσει να αποικήσει και άλλους κόσμους ισχύει το εξής απλό:

Οι άποικοι του διαστήματος θα βασίζονται για την τροφή τους κατά βάση σε υδροπονικές καλλιέργειες. Σιγά μην κουβαλάνε στο διαστημόπλοιο γελάδια για να έχουν γάλα στον καφέ. Έχετε δει κάτι κουράδες που βγάζουν τα γελάδια;

Εν κατακλείδι για το μέλλον προβλέπω: (υπό το αυστηρό βλέμμα του Νιλς Μπορ που είχε πει ότι οι προβλέψεις είναι δύσκολο πράγμα, ιδιαίτερα όταν αφορούν το μέλλον) Αύξηση της κατανάλωσης φυτικών τροφών λόγω ΑΝΑΓΚΗΣ και όχι για ηθικούς λόγους ή για να πέσει η χοληστερίνη και λίγη έως ελάχιστη ποιοτική κρεοφαγία (όχι αλευροποιημένες ακροποσθίες και κωλοτρυπίδια σε μορφή λουκάνικων).

Αυτό είναι το καλό σενάριο.

Το κακό σενάριο είναι… το Soylent Green. Διότι μέχρι τώρα η ανθρωπότητα έχει δείξει ότι συλλογικά έχει την συμπεριφορά ενός κακομαθημένου 5χρονου που αδυνατεί να κάνει τις σωστές ενέργειες ώστε να αποφευχθούν μελλοντικές δυστυχίες.

Την ρύθμιση την αναλαμβάνει η οντότητα με το όνομα «Σκληρή πραγματικότητα» που ξαναφέρνει την όποια ισορροπία, αλλά με τίμημα την μέγιστη δυνατή ανθρώπινη δυστυχία.