No one likes us, we don't care. (Έτσι για το γαμώτο).

No one likes us, we don't care. (Κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση)

Η Millwall είναι μία μικρή Λονδρέζικη ομάδα χωρίς κάποιο σοβαρό τίτλο στην ιστορία της, με κορυφαία στιγμή μία συμμετοχή στο τελικό του κυπέλλου Αγγλίας το 2004, (χρονιά του Ελληνικού Euro), όπου και ηττήθηκε από την Manchester Utd. με 3-0. Αυτή η συμμετοχή της έδωσε και το εισιτήριο για το κύπελλο UEFA της επόμενης χρονιάς, που είναι και η μοναδική συμμετοχή της σε Ευρωπαϊκά κύπελλα.

Ωστόσο, η Millwall είναι ξακουστή για κάτι άλλο:

Τους οπαδούς της που θεωρούνται οι σκληρότεροι χούλιγκαν της Βρετανίας. Σκίνχεντ, ρεμάλια, ναρκομανείς, ψυχάκηδες, από όλα έχει ο μπαχτσές. Ξύλο και τον γονέων, ειδικά με τους γείτονες της West Ham Utd.

Όλοι οι άλλοι τους έβλεπαν και τους βλέπουν, σαν μιάσματα, μάο-μάο, κανίβαλους και δεν συμμαζεύεται. Αυτοί από αντίδραση, υιοθέτησαν σαν ύμνο τους, που αποτελεί και κεντρικό σύνθημα στις εξέδρες του «The Den», το άσμα «No one likes us, we don’t care».

Σκεφτόμενος την σημερινή κατάντια της Ελλάδας, που σε μεγάλο ποσοστό οφείλεται στις συλλογικές μας μαλακίες και σε μικρότερο ποσοστό σε διεθνείς εξωγενείς επιδράσεις, καθώς και τον αισχρό πόλεμο κατασυκοφάντησης που δεχτήκαμε σαν Έλληνες από τα πατσαβουρομέσα μαζικής αποβλάκωσης της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους της κακιασμένης νυφίτσας του Schäuble, με ήρθε φλασιά τρομερή:

Ελλάδα= Millwall!

Μέχρι και τα χρώματα ταιριάζουν.

Γι αυτό άλλωστε έβαλα την εικόνα της αρχής της ανάρτησης, σαν μπάνερ στον τοίχο μου στο φατσοβιβλίο.

Δεν αρέσουμε σε κανέναν, ε και μας στον μπούτσο μας! Όποιο δίκαιο είχαν αρχικά οι Γερμανοί, ψέγοντάς μας για τα κακά οικονομικά μας, το έχουν πλέον χάσει φερόμενοι ως γνήσιοι απόγονοι του Δόκτορος Μένγκλε, του Κλάους Μπάρμπι του χασάπη της Λυών και άλλων μπουμπουκακίων. Μόνο η καταλήστευση της Ελλάδας και των υπόλοιπων χωρών τους ενδιαφέρει, τίποτε άλλο. Ποια ενωμένη Ευρώπη και σαχλαμάρες;

Κρίμα που δεν εισακούστηκε ο Βρετανός στρατηγός που μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, έκρινε ότι η Γερμανία έπρεπε να μετατραπεί σε ένα μεγάλο βοσκοτόπι για αγελάδες άνευ Γερμανών.

«No one likes us, we don’t care».

Ριχ’ τα ρε μάστορα.