Και έτσι, ενάντια στη θέληση της ελίτ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και του πολιτικού κατεστημένου του ΗΒ, οι Βρετανοί πληβείοι αποφάσισαν σε ποσοστό 52% να δοκιμάσουν την τύχη τους εκτός του αντιδημοκρατικού τερατουργήματος, που έχει τόση σχέση με μία ομοσπονδία όση ένα ποδήλατο με ένα παστίτσιο, μπας και τους κάτσει κάτι καλύτερο βρε αδελφέ.
Διότι ας μη γελιόμαστε, το 52% των ψηφοφόρων του ΗΒ δεν είναι συνταξιούχοι ρατσιστές νοσταλγοί της Βρετανικής Αυτοκρατορίας που έχουν για ήχο κλήσης στο κινητό τους το "Rule, Britannia!".
Η πλειονότητα των ανθρώπων που ψήφισαν BRexit είναι δυσαρεστημένοι από την οικονομική τους κατάσταση και σίγουρα πολύ θα χάρηκαν να το ρίξουν δαγκωτό για να εκδικηθούν τον Κάμερον που τους έβαλε ανάμεσα σε άλλα το απίστευτο bedroom tax π.χ.
Οι πολίτες των Ευρωπαϊκών χωρών ψηφίζουν (όποτε και ΑΝ τους επιτρέπεται να ψηφίζουν) για ζητήματα της ΕΕ με γνώμονα την κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας τους.
Οι Σουηδοί για παράδειγμα ψήφισαν το 1994 με 52,3% υπέρ της ένταξης στην ΕΕ (Καλά έκαναν για να βοηθήσουν τις εξαγωγικές Σουηδικές βιομηχανίες) και το 2003 ψηφίσαν κατά του Ευρώ με 55,9% (ΠΑΡΑ πολύ καλά έκαναν διότι με την Κορώνα άντεξαν πολύ καλύτερα από την Ευρωζώνη την κρίση του 2008). Ωστόσο ειδικά στη δεύτερη περίπτωση το κριτήριο ήταν επηρεασμένο από την εσωτερική κατάσταση, χωρίς να ληφθεί υπ' όψη "το μέγα όραμα" της τάχα μου δημοκρατικής ομοσπονδίας.
Και όχι, το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο με τις πρακτικά μηδενικές αρμοδιότητες δεν δίνει "δημοκρατικότητα" στο υπάρχον οικοδόμημα της ΕΕ. Οι αποφάσεις ανακοινώνονται από μη δημοκρατικά εκλεγμένους επιτρόπους (συνήθως αποτυχημένους πολιτικούς στις χώρες τους), αλλά θα πρέπει κανείς να είναι εξόχως αφελής να πιστεύει ότι δεν τους υπαγορεύονται υπό μορφή στρατιωτικών παραγγελμάτων από συγκεκριμένα συμφέροντα κάθε φορά.
Το υπάρχον οικοδόμημα της ΕΕ εξυπηρετεί τα παρακάτω:
(Όχι δεν είναι ομοσπονδία με δημοκρατικούς θεσμούς και δεν πρόκειται να γίνει ποτέ εάν υποθέσουμε ότι θα επιβιώσει από τις τρέχουσες και μελλοντικές αναταράξεις)
1. Το μπατιροτραπεζικό κατεστημένο με πρώτη και καλύτερη την απέχουσα μισή ανάσα από το κανόνι Deutsche Bank.
2. Τις Ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που αποκτούν μία μεγάλη εσωτερική αγορά. Φυσικά η ενοποίηση των κανονισμών και δυνατότητα ισχυροποίησης των Ευρωπαϊκών επιχειρήσεων δεν είναι κακό, όμως από μόνο του αυτό δεν φτιάχνει μία δημοκρατική Ευρωπαϊκή ομοσπονδία.
Βέβαια σε αυτό το σημείο θα πρέπει να αναφερθεί η αλαζονική και πολλές φορές ανοιχτά μαφιόζικη συμπεριφορά έναντι των μικρών χωρών των ελίτ που εδρεύουν στις μεγαλύτερες και ισχυρότερες χώρες της ΕΕ.
Ένα απλό παράδειγμα είναι το γεγονός ότι η ΕΕ βάζει περιορισμούς στην παραγωγή ζαχαρότευτλων και ζάχαρης στην Ελλάδα και τη Σουηδία, για να βγει ωφελημένη η αντίστοιχη παραγωγή της Γερμανίας. Και τσουπ, να σου κλείνει η ΕΒΖ και να σου έρχεται η Südzucker για να πουλήσει ζάχαρη στα κορόιδα και ευκόλως εκμαυλισθέντες με επιδοτήσεις και δάνεια Γραικούς.
Νισάφι.
Εν κατακλείδι η ιδέα μίας δημοκρατικής, ομόσπονδης Ευρώπης, στρατιωτικά και πολιτικά ανεξάρτητης από τις ΗΠΑ είναι θαυμάσια. Όμως τώρα κάθε άλλο παρά τέτοια είναι και ακολουθώντας τον ίδιο δρόμο δεν πρόκειται να γίνει ποτέ.
Τώρα μέσω της TTIP είναι έτοιμη να δεχθεί πεσμένη στα 4 τα εκ ΗΠΑ μεταλλαγμένα ΧΩΡΙΣ ΣΗΜΑΝΣΗ, για να μην ξέρει ο καταναλωτής τι τρώει και τι δεν τρώει.
Αυτό δεν είναι Ευρωένωση, αυτό είναι Ευρωγιουσουφάκι της Μονσάντο, και φυσικά Roundup™ Ready.
Παρένθεση για τα μεταλλαγμένα:
Τις μακροχρόνιες επιπτώσεις των μεταλλαγμένων τόσο στο περιβάλλον ή ειδικότερα στις μέλισσες (πολύ σημαντικό αυτό), θα τις μάθουμε με απόλυτη ακρίβεια... μακρόχρονα. Αυτό έχει δείξει η πείρα μέχρι τώρα. Αυτό ΔΕΝ σχετίζεται με την αποτελεσματικότητα ή μη της επιστημονικής μεθόδου, ή των διάφορων ερευνών, αλλά με την ανθρώπινη απληστία που προτιμά το βραχυπρόθεσμο κέρδος, ακόμα και αν υπάρχει πιθανότητα μακροπρόθεσμης βλάβης.
Τα μεταλλαγμένα αντέχουν πλέον τεράστιες ποσότητες φυτοφαρμάκων και ζιζανιοκτόνων, διότι τα ζιζάνια μέσω της διαδικασίας της φυσικής επιλογής έχουν γίνει με το πέρασμα των γενεών πανίσχυρα και θέλουν ένα βυτίο Roundup™ το καθένα στην καθισιά του για να ψοφήσει. Είχαμε φτάσει στο σημείο τα φυτά της σόγιας να πεθαίνουν από το Roundup™ και τα ζιζάνια να μην καταλαβαίνουν τίποτα.
Οπότε εντάξει, Roundup™ Ready φυτά έχουμε, Roundup™ Ready ανθρώπους έχουμε; Δε νομίζω.
Άσε που ο καταναλωτής έχει το δικαίωμα στο κάτω - κάτω να ξέρει τι σκατά του πουλάς. Αν το προϊόν σου έχει κακή φήμη, φρόντισε να τη βελτιώσεις. Αν κερά Μονσάντο δεν μπορείς να το κάνεις αυτό, δε πειράζει, ΨΟΦΑ.
Τέλος παρένθεσης.
Εν κατακλείδι:
Ποιος θα χάσει από την αποχώρηση του ΗΒ από την ΕΕ;
Η ΕΕ με κάτω τα χέρια. Το ΗΒ έχει ολόκληρη Βρετανική Κοινοπολιτεία να συνεργαστεί πέρα από την ΕΕ.
Μπορεί η Ευρώπη να γίνει σαν τις ΗΠΑ ή την ΟΔΓ;
Όχι, διότι δεν διαθέτει την ίδια γλώσσα όπως οι ΗΠΑ ή η Γερμανία ούτε έχει την μυθολογία και την προπαγάνδα του τύπου "One Nation Indivisible Under God". Οι διαφορές μεταξύ της Σουηδίας και της Βουλγαρίας, ή της Ισπανίας και της Φινλανδίας, είναι απείρως μεγαλύτερες από αυτές ανάμεσα στο Αμβούργο και τη Βαυαρία, ή την Καλιφόρνια και την Αλαμπάμα.
ΜΠΟΡΕΙ όμως να γίνει μία πανίσχυρη πολύγλωσση δημοκρατική ομοσπονδία. Αν γκρεμιστεί εκ βάθρων και ξαναχτιστεί.
Μπορεί να μακροημερεύσει η ΕΕ με την παρούσα μορφή;
Μάλλον όχι, αλλά εάν με κάποιο τρόπο δεν διαλυθεί, θα γίνει σαν ένα από τα τρία απολυταρχικά κράτη του "1984" του Όργουελ. Άμα ο Σούλτς, έστω δολοφονώντας τα Αγγλικά λέει ότι δεν μπορούμε να αφήνουμε το "crowd" να αποφασίζει... (Κοίτα ρε έναν Πατρίκιο της πλάκας, άντε από κει ρε).
(ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΣΗ: Ο φίλτατος Ζαφώνις με ενημέρωσε ότι η δήλωση Σουλτς είναι hoax! Δε λέω, hoax μεν, καλό δε. Χεχ).
Καλό καλοκαίρι, εκτός πια κι αν ο Πούτιν αποφασίζει να μας δώσει Αυγουστιάτικο την Πόλη, ή έστω το γήπεδο της Φενέρ για να παίζει η ΑΕΚ και της Γαλατά για να παίζει ο ΠΑΟΚ. :D
