Επιτυχία - Αποτυχία

Εθνική Ελλάδος μπάσκετ: Επιτυχία.
Εθνική Σουηδίας μπάσκετ: Αποτυχία.


Εθνική Σουηδίας χόκεϋ: Επιτυχία.
Εθνική Ελλάδος χόκεϋ (Ναι υπάρχει τέτοια μην το γελάτε, μέχρι και Ελληνική ομοσπονδία κέρλινγκ υπάρχει): Αποτυχία.



Συνεχίζοντας στο ίδιο τέμπο βάζοντας μέσα την τρέχουσα τρακτεροεπικαιρότητα:

Επιδοτούμενο βαμβάκι Θεσσαλίας: Αποτυχία.
Βαμβάκι Νείλου: Επιτυχία.

Ή προσθέτοντας και το σύνολο των αξιών των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών: (Γιατί, είναι πολλες; Ααα…)

Άνθρωψ φραγκάτος που απέκτησε το μαρούλιον με κάθε τρόπο πατώντας επί πτωμάτων: Επιτυχία (Θα πάρει τα φράγκα μαζί του στον τάφο για να του κάνουν παρέα όταν θα βλέπει τα ραδίκια ανάποδα. Αυτά τα ανάποδα ραδίκια δεν τα αντέχεις χωρίς χρωματιστά πετσετάκια. Ιτ ιζ μπλάντυ ώφουλ).

Άνθρωψ βιοπαλαιστής μεροδούλι – μεροφάι: Αποτυχία. (Αυτός θα είναι μόνος στον τάφο σαν την καλαμιά στον κάμπο με τα ραδίκια. Χωρίς χαρτάκια).

Εν κατακλείδι, αυτό που οι άνθρωποι ονομάζουν “επιτυχία” είναι μια ποσοτική μέτρηση (συνήθως σε χρωματιστά τεμάχια χάρτου άνευ άλλης πραγματικής αξίας) κάποιων υλικών πραγμάτων που υποτίθεται ότι εξασφαλίζουν μακροημέρευση και καλοπέραση. (Βέβαια αν δεν έχει κανείς την σοφία να εκτιμά τα πράγματα που έχει, καταφέρνει να είναι δυστυχής ακόμα και αν μέχρι και ο μπισινός του είναι γεμάτος χρωματιστά χαρτάκια).

Για να φτάσει κανείς να αποκτήσει εγγυημένα πολλά χρωματιστά χαρτάκια, θα πρέπει να κάνει αυτό στο οποίο είναι καλός.

Διότι κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να αποκτά ένα συγκεκριμένο αριθμό χαρτακίων, με την ελάχιστη κατανάλωση των διανοητικών και σωματικών του πόρων σε σύγκριση με άλλους τρόπους στους οποίους δεν έχει καλές επιδόσεις.

Ερχόμενοι τώρα στις αγροτικές κινητοποιήσεις.

Π.χ. Οι αγρότες της Θεσσαλίας που παράγουν βαμβάκι, διαθέτουν ένα προϊόν που δεν μπορεί να πουληθεί, διότι το ίδιο προϊόν που διατίθεται από την Αίγυπτο είναι πολύ φθηνότερο. Άρα το κράτος και η ΕΕ επιδοτούν τους εν λόγω αγρότες για να μην χρεοκοπήσουν, ενώ παράλληλα με αυτόν τον τρόπο τους δίνεται ο χρόνος ώστε να στραφούν σε κάποια άλλη αποδοτικότερη καλλιέργεια.

Όμως ο κλασικός ο μαλάκας ο Έλληνας όπως λέει και διανοούμενος της εποχής μας ο Γιώργος Γεωργίου, τα γράφει όλα αυτά περί αναδιάρθρωσης των καλλιεργειών εκεί ακριβώς που νομίζετε και τρώει την επιδότηση στα σκυλάδικα. Έτσι καταλήγει να καλλιεργεί ένα προϊόν που δεν μπορεί να πουληθεί και κοιτά απλά να εισπράξει την επιδότηση, διαμαρτυρόμενος εκβιαστικά κάθε χρόνο.

Φυσικά πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις στον κανόνα του επιδοτούμενου αγρότη (ενίοτε και αγροτοπατέρα), αλλά αυτές οι τιμητικές εξαιρέσεις υπάρχουν για να επιβεβαιώνεται ο κανόνας.

Θα συμφωνήσω με τον batcic στο ότι η Ελληνική γεωργία οδεύει προς την αποτυχία διότι παράγει… μενίρ όπως ο Οβελίξ, ήτοι προϊόντα που κανείς δεν θέλει να αγοράσει. (Μόνο κάτω του κόστους τα παίρνει).

Όμως το θέμα για την Ελλάδα δεν είναι μόνο η γεωργία. Η Ελλάδα με την εξαίρεση της εθνικής μπάσκετ άντε και του πειρατικού του Ρεχακλή, οδηγείται προς το παγόβουνο όπως ο Τιτανικός με μαθηματική ακρίβεια, διότι δεν διαθέτει επαρκή και ανταγωνιστική πρωτογενή και δευτερογενή ΠΑΡΑΓΩΓΗ.

Βιομηχανία; Ένα εξάγουμε δέκα εισάγουμε. Γεωργία – κτηνοτροφία; Καταντήσαμε να έχουμε αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο ΚΑΙ εκεί.

Με δανεικά, με ρουμς του λετ της συμφοράς και με το να πουλάμε ο ένας στον άλλο ακίνητα δεν γίνεται δουλειά και σύντομα το 90% του Ελληνικού πληθυσμού θα πάθει μεγάλες λαχτάρες.

(Οι άλλοι έχουν σοβαρές καβάντζες και θα φάνε από τα έτοιμα, αν δεν τους φάνε οι άλλοι που δεν θα έχουν να φάνε).

Αποτυχία.