(Η μακροσκελής εισαγωγή στο παρών κείμενο
στο νούμερο ούνο)
Υιοθεσίες παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια λοιπόν…
Το βασικό επιχείρημα που ακούγεται από την πλευρά που υποστηρίζει την υιοθεσία από ομοφυλόφιλα ζευγάρια αναφέρει ότι πάρα πολλοί φυσικού γονείς είναι παραδείγματα προς αποφυγή, καθ ‘ότι κακοποιούν τα ίδια τους τα παιδιά, ή απλά αδιαφορούν για το μεγάλωμά τους.
Προφανώς, προφανέστατα αυτό είναι αληθές.
Σιγά το δύσκολο δηλαδή να αποκτήσει κανείς παιδιά. Δεν θέλει καμία φιλοσοφία ούτε ιδιαίτερες γνώσεις. (Άμα ήθελε, το ανθρώπινο είδος θα είχε εκλείψει προ πολλού). Επίσης δεν αμφιβάλλω ότι πολλά ομοφυλόφιλα άτομα είναι αξιοπρεπέστατοι άνθρωποι και πολύ πιο ισορροπημένοι από διάφορους περίεργους που έχουν αμολήσει έναν σκασμό παιδιά απλά επειδή δεν είχαν χρήματα για προφυλακτικά, ή απλά γουστάρουν την «απ ‘ ευθείας επαφή».
Όμως το ζητούμενο σε κάθε περίπτωση είναι το τι είναι καλύτερο για το προς υιοθεσία παιδί και όχι οι κάψες και οι επιθυμίες των ατόμων που θέλουν να γίνουν ανάδοχοι.
Για μένα αυτό σημαίνει ότι το παιδί θα πρέπει να μπορεί να έχει πρότυπα και από τα δύο φύλα. Και να γνωρίζει για τους βιολογικούς του γονείς εάν αυτοί είναι εν ζωή.
Δεν θα ξεχάσω την περιπέτεια μίας συμπαθέστατης Δανής που την είχαν μεγαλώσει δύο λεσβίες που είχαν δανειστεί σπέρμα από ένα κοινόβιο ομοφυλοφίλων. Η μητέρα της που γονιμοποιήθηκε με το σπέρμα του ομοφυλόφιλου άντρα, χώρισε την λεσβία σύντροφό της μετά από 3 χρόνια και πήγε και έζησε μετά με έναν άλλο άντρα. Το ποιος ήταν ο δότης του σπέρματος ήταν απαγορευμένο για την κοπέλα να το μάθει γιατί αντίκειται στην νομοθεσία της Δανίας. Βάλθηκε να ψάχνει όλους τους άντρες του κοινοβίου για να βρει ποιος ήταν ο πατέρας της. Κατέληξε σε έναν, αλλά δεν μπορούσε να είναι σίγουρη εάν ήταν αυτός, αφού ούτε ο ίδιος γνώριζε που κατέληξε το βαζάκι με το σπέρμα που έδωσε. Έτσι «βολεύτηκε» να θεωρεί αυτόν σαν πατέρα της μέχρι που πέθανε από AIDS. Τότε παίρνοντας μερικές τρίχες του αποφάσισε να κάνει τεστ DNA για να διαπιστώσει σίγουρα εάν αυτός ήταν ο βιολογικός πατέρας της.
Δυστυχώς τα αποτελέσματα δεν μπορούσαν να επιβεβαιώσουν το αν αυτός ήταν.
Θα μπορούσε να είναι αλλά θα μπορούσε και όχι. Η έκφραση της κοπέλας όταν της έκανε την ανακοίνωση ο γιατρός τα έλεγε όλα. Η ανωτέρω ιστορία προβλήθηκε με μορφή ντοκιμαντέρ στην Σουηδική κρατική τηλεόραση SVT.
Ανακεφαλαιώνοντας τα παιδιά θα πρέπει να μπορούν να έχουν τόσο αρσενικά όσο και θηλυκά πρότυπα μεγαλώνοντας και να γνωρίζουν κάποια στιγμή ποιοι είναι ή ήταν οι βιολογικοί γονείς τους.Φυσικά εδώ δεν θα μπορούσα παρά να αναφερθώ στον Sven-Göran (Όχι τον Εricsson τον τέως προπονητή της εθνικής Αγγλίας, τον άλλον τον κτηματομεσίτη) και τον Χαμπίμπ από το Σουδάν τον σύντροφό του που έχουν υιοθετήσει ένα Κινεζάκι που το έχουν βγάλει Λουδοβίκο-Ιμπραήμ. Αυτοί μένουν κάτω από το διαμέρισμα της θείας μου της Gunilla που πολύ τσανδίζεται μαζί τους διότι είναι ακροδεξιά.
Όποτε την επισκέπτομαι λοιπόν, δεν υπάρχει περίπτωση να μην τρακάρω τον συμπαθέστατο Χαμπίμπ με ή χωρίς τον μικρό στο κλιμακοστάσιο.
Μια φορά που με είχε πιάσει όρεξη για πειράγματα του σκάω το παραμύθι:
- Ρε Χαμπίμπ, καλά εσείς οι δύο είστε αδελφές, αλλά ο μικρός τι φταίει; Υπάρχει κανένας λόγος να σπρωχθεί προς τα εκεί ντε και σώνει μεγαλώνοντας μόνο με δύο μαντραχαλάδες χωρίς θηλυκή παρουσία; Όπως και να το κάνεις η ομοφυλοφιλία ακόμα και στην Σουηδία δεν περνάει στο ντούκου…
- Α, σε παρακαλώ Κάρολε, εγώ σαν πιστός μωαμεθανός έχω αρχές! Δεν θα αφήσω τον μικρό έτσι χωρίς γνωριμία με το άλλο μισό του ουρανού…
- Και πως θα το κάνεις αυτό ρεσέ;
- Όταν γίνει 10 χρονών θα τον πάω στις πουτάνες να γίνει άντρας!
- 10 χρονών;
- Ε, μα ο Προφήτης (s.a.w.) παντρεύτηκε την Αΐσα στα 9 της…
- Ναι αλλά και εσένα σε πήγε σε μία sharmuta ο πατέρας σου αλλά εν’ τούτοις το πας το γράμμα…
- Ναι αλλά ήταν σαν βαρέλι και κακάσχημη… έπαθα μεγάλο ψυχικό τραύμα και έγινα λούγκρα… Εγώ όμως θα πάω τον Λουδοβίκο-Ιμπραήμ στην Σβετλάνα την δίμετρη Λιθουανή θεά…
- Και δεν φοβάσαι που η αγορά σεξουαλικών υπηρεσιών είναι παράνομη στο βασίλειο της Σουηδίας; Θα σε κλείσουν μέσα…
- Όχι γιατί έχω αρχές και είμαι καλός γονιός! Πρέπει να δείξω στον Λουδοβίκο-Ιμπραήμ όλες τις πλευρές του ζητήματος!
- E, άμα είναι έτσι ρε μεγάλε, εντάξει… παίρνω πίσω όσα έχω πει ότι δεν κάνεις για γονιός!
Εν κατακλείδι η πολσεμάνιος άποψη είναι ότι το ιδανικό για ένα παιδί είναι να έχει δύο γονιούς διαφορετικού φύλου που το αγαπούν.
Το να μεγαλώσει ένα παιδί με δύο «γονείς» του ίδιου φύλου άσχετα εάν το αγαπούν είναι υποδεέστερη λύση και απλώς καλύτερη από το να μεγαλώσει με έναν βιολογικό γονιό μέθυσο, που το κακομεταχειρίζεται κλπ.
Όπως και να έχει το θέμα σηκώνει πολύ συζήτηση.