Όχι ρε φίλε τι με λες τώρα… Προτεκτοράτο στην ΕΕ η Ελλάς;

Αριστερά: Βασιλεύς της Ελλάδος Όθων ο Α’ ο Βαυαρός (1833 – 1862)

Δεξιά: Βασιλεύς της Ελλάδος Όθων ο Β’ ο Ρεχακλής (2002-2010)

Στην εποχή των τροϊκανών γκαουλάιτερ που ζει πλέον η Ελλάδα, βλέπω να ξεπηδάνε σε διάφορα σημεία του ελληνόφωνου διαδικτύου, κραυγές απόγνωσης, αγανάκτησης και άδολου πατριωτιΖΖΖμού που συνοψίζονται στην παρακάτω φράση:

«Αίσχος! Η Ελλάς γίνεται προτεκτοράτο εντός της δόλιας Ευρωπαϊκής Ένωσης!»

Πραγματικά δεν ξέρω τι να πρωτοθαυμάσω σε αυτή την διατύπωση. Την άπειρη ανθρώπινη βλακεία κατά το γνωστό τσιτάτο του Άινσταιν; Την άγνοια της ιστορίας; Την άγνοια των τρεχόντων γεγονότων; Την έλλειψη κριτικής σκέψης; (καλά για το τελευταίο ξέρω, ζητάω πολλά, άλλωστε το εκπαιδευτικό σύστημα έχει σαν αποστολή την νέκρωση της κριτικής σκέψης και την συμμόρφωση στα κελεύσματα και συμφέροντα της τρέχουσας άρχουσας τάξης).

Σε αυτό το σημείο βέβαια ο αναγνώστης θα διαμαρτυρηθεί:

«Ρε Κάρολε, εσένα δεν σε δέρνει η ανθρώπινη βλακεία; Δεν κάνεις και εσύ κατά καιρούς, ενίοτε και κατά ριπάς βλακείες;»

Ευθαρσώς απαντώ:

Όχι! Στην πραγματικότητα είμαι βαφτιστήρι του Μίστερ Σποκ από τον πλανήτη Βάλκαν και μαζεύω υλικό για το διδακτορικό μου στην ανθρώπινη συμπεριφορά. Φυσικά έκανα πλαστική στα μυτερά αυτιά μου, για να μην τρομάζει ο κόσμος! :-Ρ

Και πάμε πάλι στο θέμα μας.

Το νεοελληνικό κράτος από το 1830 που αναγνωρίστηκε, τι ακριβώς ήταν; Προτεκτοράτο δεν ήταν; Των Βρετανών αρχικά και των Αμερικανών αργότερα; Πότε η Νεοελλάδα μπόρεσε να κάνει κάτι χωρίς τις ευλογίες των πατρόνων της; Ποτέ μήπως; Μήπως οπότε κρίθηκε σκόπιμο δεν τρικλοποδιάστηκε καταλλήλως (βλ. 1922) για να μην χαλάει την πιάτσα; Έλα ντε.

Και πάμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση…

Ποιος είναι ακριβώς ο στόχος της; Δεν είναι σε τελική ανάλυση η δημιουργία μιας μεγάλης αγοράς χωρίς σύνορα προς όφελος των ισχυρότερων υπερεθνικών επιχειρήσεων και εις βάρος των μικρότερων τοπικών; Ναι. Και το τελικό στάδιο δεν θα είναι η πλήρης ομοσπονδιοποίηση, με ένα κέντρο εξουσίας στις Βρυξέλλες και την μετατροπή των κρατών – μελών σε κάτι ανάλογο από πλευράς κυριαρχίας με τις πολιτείες των ΗΠΑ; Ξανά ναι.

Βέβαια, κατά πάση πιθανότητα η πλειονότητα των πληθυσμών των χωρών της ΕΕ, δεν το πολυεπιθυμεί αυτό, οπότε κάνοντας κανείς λίγη συνομωσιολογία, μπορεί να θεωρήσει ότι επίτηδες επιβλήθηκε το Ευρώ σε οικονομίες με διαφορετικές ανάγκες και δυνατότητες, έτσι ώστε να εκβιαστεί η ομοσπονδιοποίηση της Ευρώπης.

Η σωστή πορεία για την υιοθέτηση ενός κοινού νομίσματος, θα ήταν πρώτα η πλήρης ομοσπονδιοποίηση και μετά, αφού θα έχει ομογενοποιηθεί η οικονομία των κρατών – μελών σε μία υπερ – οικονομία, να έρθει το κοινό ισχυρό νόμισμα.

Με αυτό που έγινε τώρα, βάζοντας μπροστά το κάρο και πίσω το άλογο, βρέθηκε π.χ η Ελλάδα και η Γερμανία με κοινό νόμισμα και μάλιστα… ισχυρότερο του δολαρίου!

Επόμενο ήταν να φάει τα μούτρα του το Ευρώ μαζί και η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών της Ένωσης που είδαν την αγοραστική τους ικανότητα είτε να μειώνεται, είτε να απειλείται με μείωση.

Για να επαληθευτεί λοιπόν αυτή η θεωρία συνωμοσίας, θα πρέπει να αναμένουμε κάποια δραματική έκκληση του τύπου:

«Πλήρης ομοσπονδιοποίηση τώρα για να σωθεί το Ευρώ!»

Ίδωμεν.

Στο μεταξύ αγαπητοί προτεκτορατομάχοι μία υπόδειξη:

Μέλος της ΕΕ χωρίς μειωμένη εθνική κυριαρχία δεν γίνεται. Αν θέλει κανείς πλήρη εθνική κυριαρχία, (όσο επιτρέπει ο στρατός της χώρας του) απαιτείται έξοδος από οργανισμούς τύπου ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΟΗΕ, κλπ. Κάτι σαν την ΕΛΒΕΤΙΑ ένα πράμα.

Έρρωσθε και ευδαιμονείτε. (Λέμε και καμιά μαλακία να περνά η ώρα δεδομένης της καταστάσεως).